Albert Ajnštajn bio je izvanredan naučnik i veliki um, ali nije bio samo nadaren u fizici i u pronalascima koja su mijenjala čovječanstvo, već je znao i kako da napiše svoju “teoriju sreće”.
Prema priči, Ajnštajn je tu teoriju zapisao na hotelskom računu da bi se zahvalio za gostoljubivost.
Zapisao je samo dve rečenice, ali toliko snažne i moćne da zasita mogu poslužiti kao apsolutna “teorija sreće” kroz ceo život.
“Miran i skroman život donosi više sreće nego želja za uspehom u kombinaciji sa stalnom brigom”, napisao je Ajnštajn.
Na drugom listu papira ostavio je ovu poruku: “Gde ima volje, ima i načina.”
Ova dva papiriča kasnije godinama prodata su na aukciji za veliku svotu novca, ali svako je dobio mogućnost da otkrije i iskoristi Ajnštajnove smernice za srećan život. Dakle, Ajnštajn objedinjuje gledišta istočnjačke i zapadne filozofske tradicije u ovim izjavama.
Budisti se kategorički protive takozvanom “mentalitetu večitih putnika”, odnosno stalnom prevazilaženju današnjih prepreka za sutrašnji uspeh. Život u ovom slučaju liči na večnu vožnju metroom do stanice na kojoj maštamo da postoji sreća. Drevni rimski filozof Seneka izrazio je to otvorenije, napisavši – “najveća prepreka u životu je čekanje”, ili da gubite vreme brinući se i nadajući se da će se nešto dogoditi.
Njegove reči nam jasno poručuju – Budućnost je nepoznata. Živi sada! Druga rečenica ima još veći značaj jer otkriva da u svakom čoveku postoji potencijal da uradi ono što želi. Čak i kada izgleda da ne postoji rešenje, da su prepreke prevelike i da je ispunjenje cilja daleko, Ajnštajn nas podseća – “Gde ima volje, ima i načina.”
