Naše srce može da pretrpi ozbiljna oštećenja, ili čak i da otkaže, posle nekog stresnog događaja ili prolongirane jake tuge koju osećamo, a za sve to možemo da "zahvalimo" mozgu, potvrdila su brojna naučna istraživanja.
Takocubo kardiomiopatija ili Sindrom slomljenog srca, kako je poznatiji u narodu manifestuje se nepravilnim radom srca, "preskakanjima", aritmijom i naglim ili latentnim slabljejem u toku kratkog vremenskog perioda, a nakon preživljeng nekog traumatičnog ili ekstremno stresnog i tužnog događaja, kakvi su na primer gubitak voljene osobe, deteta, roditelja, preživljeno nasilje ili trauma, objavilo je Evropsko kardiološko društvo u studiji koju je sporovelo.
Naučnici koji su istraživali ovaj fenomen, složili su se da simptomi Sindroma slomljenog srca imaju zajedničku komponentu, da sindrom prati slična etiologija kod svih pacijenata, ali je veoma neobično to što su svi pacijenti koji su bili predmet istraživanja bili potpuno zdravi ljudi, bez ikakvih kardioloških ili vaskularnih stanja, sa potpuno očuvanim sistemom krvnih sudova i bez i jedne predispozicije da srce može da ih izda – svi do jednog. Do ovog zaključka su došli naunici sa jednog od najprestižnijih univerziteta na svetu - Džon Hopkins u Americi.
Sindrom slomljenog srca najčešće se javlja nakon nekog stresnog događaja, pretežno teškog i lošeg, mada se može desiti i u nekim stresom nabijenim situacijama koje su pozitivne, kao što su rođenje deteta, venčanje i slično.
Tegobe koje ljudi ostete mogu biti prolaznog karaktera, a mogu trajati i nedeljam i mesecima i poprimiti i drastičniji, pa i fatalan oblik, ukoliko se osobi sa simptomima ne pruži adekvatno lečenje i lekarska pomoć.
Naučnici tvrde da širom sveta od sindroma slomljenog srca umre veliki broj ljudi - njih preko 10,000.
Pošto se otkazivanje srca ne može povezati ni sa jednim organskim uzrokom, studije su se usresredile na istraživanje mozga pacijenata koji su pokazivali simptome ovog "fantomskog" oboljenja. Pa je tako utvrđeno da su pogođeni imali povišen nivo hormona stresa u krvi, ali i skeniranje mozga ovih pacijenata pokazalo je značajne razlike u "komunikaciji" delova mozda ovih pacijenata u odnosu na mozak zdravih osoba. Delovi mozda koji su u pitanju su oni koji kontrolišu i upravljaju emocionalne rekcije i automatske radnje kakve su disanje i otkucaji srca, za koje je zadužen jedan od centara u mozgu.
S obzirom na to da emocije nastaju u mozgu, a mozak ih dalje šalje u naše telo gde se one manifestuju različito kroz različite sisteme našeg tela, kao reakcija na preživljeni događaj, naučnici su uvereni da je za nastanak ovog sindroma odgovoran upravo najneistraženiji ljudski organ – mozak! Ovakav stav i mišljenje potvrdile su istraživanjima brojne medicinske naučne ustanove.
Ono što je dodatni kuriozitet jeste da Sindrom slomljenog srca mnogo češće pogađa žene, kao i populaciju koja je sklona poremećajima iz spektra anksioznosti i depresije.
Primer koliko emocionalni šok ili težak gubitak mogu da budu nepodnošljivi za ljudsku psihu i sam organizam dokazuju brojni slučajevi gde se dešavalo da kada jedan od partnera umre, drugi premine nedugo, a nekad čak i samo dan – dva nakon njega. Najpoznatiji primer toga jeste glumiva Debi Rejnolds, koja je umrla samo dan nakon što je preminula njena ćerka glumica Keri Fišer, koje se sećamo po ulozi princeze Leje iz "Ratova zvezda".
Dakle, možemo zaključiti da je ljubav, kao osnovni pokretač čovečanstva i emocije koje nas hrane, bez kojih faktički ne bismo postojali, bar ne u obliku u kome sada postojimo, zaista mogu i da nas koštaju života – u bukvalnom smislu te reči.
