Tokom celog perioda monarhističke Jugoslavije gotovo polovina stanovništva Bosne i Hercegovine živela je od milostinje preko Ministarstva za socijalnu politiku, prenosi Infobugojno.ba.
Osnovni prehrambeni proizvod bio je kukuruz, od kojeg se pravio hleb, palenta i kukuruzna kaša, te zelje kao jedno od najčešćih jela, repica i kopriva.
Tako na primer, u izveštaju sreza Gračanica iz 1937. godine stoji: "Seljaci našeg sreza i siromašnog građanstva našeg grada hrane se skoro 100% hlebom od kukuruza i samo u iznimnim prilikama kao npr. u svečane dane hlebom od žita, pretežno od pšenice i ječma, a u vrlo malim količinama upotrebljavaju hleb od raži.
Hleb od kukuruza troše u velikim količinama od približno jednog kilograma kukuruza dnevno po glavi stanovnika. Pšenica, ječam i raž u većini slučajeva prodaju i za taj novac kupuju kukuruz, ukoliko su vlastite količine kukuruza nedovoljne za ishranu. Imućniji slojevi građanstva troše skoro podjednako kukuruz i ostale vrste žitarica, a vrlo je mali broj onih koji se hrane isključivo hlebom od pšenice.
Od vrsta mesa troše, ali samo u posebnim prilikama, inače se drži u zalihama: govedinu, telećinu, jagnjetinu, kozletinu, prasetinu i razne vrste peradi. Pomenute vrste mesa troše seljaci i siromašno građanstvo u vrlo malim količinama, otrilike kada dođu gosti, te za vreme praznika i raznih slava, a naročito muslimani za vreme posta 'Ramazana'.
Stanovništvo grada troši u većim količinama jaja, mleko i sve vrste njegovih prerađevina, a seljaci to troše u manjim količinama, jer te artikle donose na pijacu, da za dobijeni novac kupe so, kafu, šećer, gas i ostale potrepštine. Seljaštvo troši šećer u vrlo malim količinama, a umesto njega koriste džem spravljen od voća. Od začina na selu koristi so, crni i beli luk".
Ljudi su u tom periodu ipak bili srećni i neprejedeni.
Babe su govorile: "Sednem na kovčeg u kom ima samo šaka braka i pevam". Dakle, sreća ne sme da zavisi od materijalnih stvari.
Stil/Infobugojno
