Ispod užarene površine, planeta Merkur se hladi, što ima za posledicu njeno lagano skupljanje, tvrde naučnici u studiji objavljenoj u časopisu Nature Geoscience.
Tokom poslednjih 3,8 milijardi godina, Suncu najbliža planeta smanjila se za 14 kilometara i danas njen prečnik iznosi 4.800 kilometara.
Kao i Zemlja, Merkur ima supervrelo metalno jezgro, ali za razliku od nje nema tektonske ploče koje se kreću, sudaraju i klize kao odgovor na poremećaje koje gubitak toplote izaziva na kori planete.
Merkur zapravo ima samo jedan, kruti sloj, što znači da se stres prenosi direktno na površinu planete, uzrokujući njeno "boranje" prilikom hlađenja. Planetarni geolozi, predvođeni Polom Birnom sa Karnegi Instituta za nauku u Vašingtonu napravili su šablon termalne kontrakcije planete na osnovu proučavanja blizu 6.000 pejzaža snimljenih pomoću NASA letelice Mesendžer.
Kao početna tačka merenja uzet je kraj tzv. "obimnog bombardovanja" Solarnog sistema asteroidima pre nekoliko milijardi godina.
