Met Dejmon je američki glumac, filmski producent i scenarista. Rođen je 8. oktobra 1970. godine u Kembridžu u američkoj saveznoj državi Masačusets. Oženjen je Lucijanom Bozan Baroso sa kojom ima četiri ćerke. Živi u Los Anđelesu, u Kaliforniji, piše Biografija.org. Dejmon je jedan od najcenjenijih glumaca svoje generacije, a magazin „Forbs“ ga je uvrstio na listu najplaćenijih glumaca svih vremena. Dobitnik je brojnih nagrada i priznanja, uključujući Oskara, dva Zlatna globusa, tri filmske nagrade Britanske akademije i sedam nagrada „Emi". Filmsku karijeru je započeo glumeći u pozorišnim predstavama u srednjoj školi, a prvi put se na filmskom platnu pojavio 1988. godine u filmu „Tajanstvena pica“. Jedna od najznačajnijih uloga mu je u filmu „Dobri Vil Hanting“ koja mu je donela brojne nominacije i prestižne filmske nagrade. Osim ove, ostvario je zapažene uloge u filmovima „Spasavanje vojnika Rajana“ iz 1998. godine, „Talentovani gospodin Ripli“ i „Dogma“ iz 1999. godine, „Pokojni“ iz 2006. godine i mnogim drugim. Kritičari su hvalili i njegovo glumačko umeće u franšizi „Born“, a nominovan je za najboljeg sporednog glumcaza ulogu astronauta u filmu „Marsovac: Spasilačka misija“iz 2015. godine.
Dejmon je pozajmio glas za brojne animirane i dokumentarne filmove, a zajedno sa kolegom Benom Aflekom (Ben Affleck) vodi dve produkcijske kompanije. Poznat je i po svom humanitarnom radu, a organizovao je nekoliko značajnih kampanja za borbu protiv siromaštva i gladi u Africi i Americi, te za zaštitu životne sredine. Detinjstvo i obrazovanje
Met Dejmon je rođen 1970. godine u gradu Kembridž, u američkoj saveznoj državi Masačusets. Njegov otac Kent Dejmonje bio berzanski posrednik, dok je njegova majka Nensi Karlson Pejdž penzionisana profesorka sa Univerziteta Lesli. Kada mu je bilo dve godine roditelji su se razveli, pa su Met i njegov brat Kajl živeli sa majkom u Kembridžu. Kajl je danas jedan od poznatih kipara i umetnika.
Met je u jednom intervjuu istakao da se kao tinejdžer nije dobro uklapao u društvo. Pohađao je današnju školu „Graham i Parks“, a nakon toga CRLS i bio je odličan đak. Još kao srednjoškolac je počeo da glumi u školskim predstavama, rame uz rame sa kolegom Benom Aflekom. Međutim, priznaje da su Afleku uvek pripadale veće i značajnije uloge nego njemu. Po završetku srednje škole upisao je Univerzitet Harvard, ali ga je 1992. godine napustio kako bi se posvetio snimanju filma „Džeronimo: Američka legenda“ u kome je tumačio važnu ulogu.
Tokom studenskih dana napisao je skicu za scenario za film „Dobri Vil Hanting“ i to kao pismeni zadatak. Nakon što je film 1998. godine ugledao svetlost dana, postao je pravi hit, a Dejmon je osvojio Oskara za najbolji scenario.
Posle uloga u školskim predstavama, Met Dejmon je nastavio da glumi u predstavama studentskog pozorišta na Harvardu. Na filmu je debitovao sa 18 godina, igrajući manju ulogu u romantičnoj komediji „Mystic Pizza“. Ipak, kada je 1992. godine dobio priliku da glumi u filmu „Geronimo: American Legend“, odlučio je da napusti fakultet i da se preseli u Los Anđeles. Premda su zbog kvalitetne glumačke postave mnogi predviđali uspeh ovom ostvarenju, to se nije dogodilo. Četiri godine kasnije Dejmon je tumačio ovisnika u filmu „Hrabrost ratnika“. Za ovu ulogu je morao za stotinu dana da izgubi 18 kilograma. Ipak, to se isplatilo, jer su kritičari lista „Vašington post“ njegovu izvedu ocelini „impresivnom“. Dobri Vil Hanting i Talentovani gospodin Ripli.
Tokom ranih devedesetih Dejmon i Aflek su nastavili da usavršavaju scenario za film „Dobri Vil Hanting“ koji je on započeo na fakultetu. Slušajući savete reditelja Roba Rajnera i scenariste Vilijama Goldmana ,a završili su ga 1994. godine i prodali producentskoj kući „Castle Rock“. Međutim, nakon sukoba sa rukovodstvom filmskog studija, došlo je do prekida saradnje. Tri godine kasnije uspeli su da nagovore „Miramaks“ da kupi film koji je premijeru doživeo 1997. godine. Za vrlo kratko vreme film, kao i sam Dejmon koji je tumačio matematičkog genija osvojili su srce kritike i publike. Film je nominovan za čak devet Oskara uključujući i nagradu u kategoriji za najboljeg glumca. Aflek i Dejmon su osvojili Oskara za najbolji scenario, kao i Zlatni globus u istoj kategoriji. On je tada ima samo 27 godina. Zaradili su nešto više od 600 hiljada dolara, dok je film u bioskopima ostvario zaradu od čak 225 miliona dolara. Premda su mu i pre ovog filma mnogi predviđali uspeh zbog odlične role u drami „Čudotvorac“, dobri Vil Hanting mu je doneo neslućenu slavu. To je privuklo pažnju reditelja Stivena Spilberga koji mu je ponudio naslovnu ulogu u ratnoj drami „Spasavanje vojnika Rajana“ u kojoj je set delio sa mnogim poznatim glumcima, uključujući Toma Henksa.
Iste godine je s Edvardom Nortonom snimio film „Kockari“ u kome je tumačio studenta prava koji smišlja način da na kocki zaradi novac kako bi spasao prijatelja. Premda film nije ostvario veliku zaradu u bioskopima, tokom godina je stekao kultni status. Već sledeće godine tumačio je antiheroja Toma Riplija u drami „Talentovani gospodin Ripli“. Za ovu ulogu je morao da izgubi čak 11 kilograma, ali je veću pažnju privuklo to što je jednom negativcu uspeo da „udahne“ humanost i poštenje, osobine koje se teško mogu spojiti sa takvom ličnoću. Sa Benom Aflekom je iste godine snimio „Dogmu“, fantastičnu komediju koja je vrlo dobro ocenjena od strane kritike i publike, ali je naišla na oštre kritike verskih zajednica koje su je proglasile bogohulnom. Uprkos uspehu prethodnih filmova koje je snimio, Dejmonova gluma u romantičnim dramama „Svi lepi konji“ i „Legenda o Bageru Vansu“ nije naišla na pozitivne komentare filmskih stručnjaka.
Tokom 2001. i 2002. godine Met Dejmon je snimio dva veoma uspešna filma, te producirao televizijsku seriju „Projekat Grinlajt“ . U prvom delu filma Stivena Soderberga iz 2001. godine pod nazivom „Oušnovih jedanaest“ tumačio je lopova Lajnusa Kaldvel premda je ta uloga prvo bila namenjena Marku Volbergu (Mark Wahlberg) koji ju je odbio zbog drugih projekata. Film je u bioskopskim salama širom sveta zaradio više od 450 miliona dolara. Zajedno s Aflekom je producirao dokumentarnu seriju „Projekat Grinlajt“ koju je prvo emitovao „HBO“, a potom „Bravo“. Serija je nominovana za nagradu „Prajmtajm Emi“ čak tri puta. Nakon toga je glumio profesionalnog ubicu Džejsona Borna u akcionom trileru Daga Limana pod nazivom „Bornov Identitet“ iz 2002. godine. Dejmon je navodno insistirao da opasne scene snima sam, a ne da to rade profesionalni kaskaderi. Zato je tri meseca proveo na obuci o upotrebi oružja, te trenirajući boks i druge veštine. Sâm glumac je priznao da je pre nego što je dobio ulogu Džejsona Borna dugo bio bez posla, te da su neki njegovi projekti prošli bez većeg komercijalnog uspeha. Recenzije „Bornovog identiteta“ bile su vrlo pozitivne, a mnogi su istakli da je Dejmonov špijun bio prilično uverljiv. U toku 2004. godine snimio je filmove „Bornova nadmoć“ i „Oušnovih dvanaest“. Filmovi su zaradili više od 280 miliona dolara u bioskopima širom sveta. Dejmonov Džejson Born je ponovo oduševio kritiku i publiku, te je osvojio nagradu „Espire“ za najbljeg glumca. Sa Hitom Ledžerom je igrao braću Grim u filmu Terija Gilijama iz 2005. godine, ali ovo ostvarenje nije impresioniralo mnogo ljudi.
Kasnije iste godine je tumačio stručnjaka za energetiku u geopolitičkom trileru „Sirijana“ u kome je igrao sa Džordžom Klunijem i Džefrijem Rajtom . U filmu „Dobri pastir“ koji je premijerno prikazan 2006. godine Dejmon je scene delio sa Robertom De Nirom , a nakon toga je sa Skorsizijem snimio triler „Pokojni“ Uloga u Soderbergovoj mračnoj komediji „Doušnik“ iz 2009. godine donela mu je nominaciju za Zlatni globus, a mnogi su bili oduševljeni načinom na koji je „doneo“ svoj lik na scenu. Sa Morganom Frimenom, a pod „rediteljskom palicom“ Klinta Istvuda snimio je sportsku dramu „Inviktus“ koja mu je donela nominaciju za Oskara u kategoriji najbolji sporedni glumac. Naredna godina je za američkog glumca bila vrlo uspešna. Naime, tokom 2010. godine u bioskopima su se pojavili filmovi „Slobodna zona“ , „Život posle smrti“ i te vestern braće Koen „Čovek zvani Hrabrost“ koji su doživeli veliki komercijalni uspeh. Usledile su uloge u SF trileru „Nemogući susret“, horor trileru „Zaraza“ i porodičnoj komičnoj drami „Kupili smo Zoo“. U drami Gasa Van Senta + „Obećana zemlja“+ je igrao Stiva Batlera , dok je u Soderbergovoj drami „Moj život sa Liberaceom“tumačio dugogodišnjeg partnera poznatog pijaniste. Era naučne fantastike i biografskih drama Dejmon je tumačio bivšeg radnika u fabrici automobila Maksa De Kosta u naučno-fantastičnom filmu „Elizijum“ iz 2013. godine. Iste godine je snimio još jedan SF film pod nazivom „Nulti teorem“ . Usledila je saradnja sa Džordžom Klunijem na filmu „Odred za baštinu“ , a potom je tumačio sporednu ulogu u filmu „Međuzvezdani“ Kristofera Nolana. Ridli Skot mu je poverio ulogu astronauta Marka Vatnija u njegovom blokbasteru „Marsovac: Spasilačka misija“, baziranom na istoimenom romanu Endija Vira. Ova uloga mu je donela nagradu Zlatni globus u kategoriji najbolji glumac, te drugu nominaciju za Oskara.
Peti nastavak franšize o Džejsonu Bornu snimio je 2016. godine, a naredne godine je tumačio glavnu ulogu u filmu „Veliki zid“ koji nije oduševio publiku. Sa Kristofom Valcom i Kristen Vig je glumio u komediji reditelja Aleksandra Pejna pod nazivom „Downsizing“. Godine 2019. se u bioskopima širom sveta pojavila biografska drama „Izazivač Le Mans ’66“ Džejmsa Mangolda u kojoj je Dejmon igrao konstruktora automobila Karola Šelbija , dok je vozača Kena Majlsa tumačio njegov kolega Kristijan Bejl. Ova drama je nominovana za Oskara u kategoriji najbolji film. Met Dejmon, Ben Aflek, Kris Mur) i Šon Bejli su osnovali produkcijsku kuću „LivePlanet“, a jedan od najzačajnijih i najuspešnijih projekata im je bila dokumentarna serija „Projekat Grinlajt“ za koju su dobili brojne nagrade i nominacije. Usledile su serije „Push“, „Nevada“ i drugi projekti. U martu 2010. godine Dejmon i Aflek su se ponovo udružili kako bi osnovali „Pearl Street Films“, produkcijsku kuću sa sedištem u „Vorner Brosu“.
Od kako se proslavio u Holivudu, Meta su povezivali sa mnogom ženama, a među najpoznatijima su bile Vinona Rajder, Mini Drajver i Penelope Kruz. Met Dejmon je u martu 2013. godine upoznao Argentinku Lucijanu Bozana Baroza, tokom snimanja filma „Zauvek zajedno“ u Majamiju. Počeli su da se zabavljaju, a u septembru 2005. godine glumac ju je zaprosio.
Venčali su se 9. decembra 2005. godine, a ceremoniji koja je održana u tajnosti, prisustvovao je samo uži krug rodbine i prijatelja. U junu 2006. godine dobili su prvu ćerku, u avgustu 2008. drugu, a u oktobru 2010. godine treću ćerku. Met svojom smatra i Aleksiju Barozo, Lucijaninu ćerku iz prvog braka. Zajednički život su započeli u Majamiju, a potom su se preselili u Pacifik Palisad u Los Anđelesu, gde žive od 2012. godine.
Dejmon je takođe vlasnik luksuznog penthausa u Bruklin Heitsu u Njujorku.
Veliki je obožavalaca ekipe Boston Red Soksa, a takođe rado igra poker. Takmičio se na više poker turnira, a 1998. godine je uspeo da eliminiše i profesionalnog igrača Dojla Brunsona.
