Predrag Peđa Vranešević, poznat po sastavu Laboratorija zvuka, koju je osnovao sa bratom Mladenom.
Ostaje upamćen kao jedna od najkreativnijih ličnosti moderne novosadske kulturne scene, koja se formirala tokom šezdesetih i sedamdesetih, inspirisana podjednako popularnom muzikom svog doba i avangardnom umetnošću. Njegov veliki opus obuhvata inovativnu rok, filmsku i pozorišnu muziku, kao i scenska dela.
Manje je, pak, poznato da je Predrag Peđa Vranešević (rođen 27. maja 1946. u Novom Sadu) tokom svoje plodne karijere – sam ili kroz kreativnu saradnju s bratom – snimio muziku za preko stotinu pozorišnih predstava i više od dve stotine filmova i TV serija. Tokom studija athitekture u Beogradu, sredinom šezdesetih godina prošlog veka, bio je i član bit sastava The Best Nothing, koji je imao tu čast da nastupi na prvoj beogradskoj Gitarijadi, održanoj na Sajmištu, a po povratku u Novi Sad radio je kao filmski kritičar u studentskom listu "Index", te kao filmski urednik na Tribini mladih. Paralelno s muzikom, bavio se i konceptualnom umetnošću u grupi KOD, s kojom je nastupio na Sedmom bijenalu mladih umetnika u Parizu (1971). Svakako vredni pomena jesu i pet nastupa u londonskom teatru Instituta savremenih umetnosti, u avgustu 1984. godine, gde je izveo svoj muzičko-scenski spektakl “Uzjahati konje Svetog Marka”.
Radio je muziku za uspešne i nagrađivane filmove: "Splav Meduze", "Oktoberfest", "Još ovaj put", "Pun mesec nad Beogradom", "Original falsifikata”, “Kraj rata”, te “Artificial Paradise / Umetni raj”, koji je poslednji film iz jugoslavije prikazan na Kanskom festivalu.
Publika takođe pamti muziku za popularne TV serije “Poletarac”, “Fore i fazoni”, “Varošarije”, “Priče iz Nepričave”. Sa rediteljem Želimirom Žilnikom, Peđa je bio koautor “Gastarbajter opere” u Srpskom narodnom pozorištu, koja je sa velikim uspehom izvođena više sezona. Pisao je takođe muziku za pozorište, sarađujući između ostalih reditelja i sa Dejanom Mijačem, Dimitrijem Đurkovićem, Vidom Ognjenović, Paolom Mađelijem i Duškom Jovanovićem, u predstavama kao što su “Smrt trgovačkog putnika”, “Oluja”, “Prenoćište”, “Obešenjak” i druge, koje su izvođene u Narodnom pozorištu u Beogradu i Sarajevu, Beogradskom dramskom, Pozorištu “Duško Radović” i svim većim teatrima sa prostora Jugoslavije.
Veliku pažnju publike i medija braća Vranešević izazvali su 1984. u Londonu, nastupajući pet večeri za redom u prestižnom Institutu savremene umetnosti (ICA) sa muzičko-tekstualno-vizuelnim performansom pod nazivom “Uzjahati konja svetog Marka”. Za umetnički rad i doprinos nagrađeni su 'Bronzanim Zmajem' u Krakovu i zlatnim medaljama i nagradama za životno delo na Festivalu dokumentarnog i kratkog igranog filma u Beogradu, koju je Peđa dobio 2007. godine.
