Ljudski apetit za slatko je urođen, izražen je čak i pre rođenja, i obuhvata sve uzraste i kulture širom sveta, što čini slatkoću sastavnim delom ljudske ishrane. U vremenima kada zdravstvene organizacije širom sveta preporučuju da se unos šećera smanji na manje od 10 posto ukupnog dnevnog energetskog unosa za ljude svih uzrasta, kontrola slatkog je ključna iz perspektive ishrane i javnog zdravlja.
Niskokalorijski zaslađivači su sastojci koji su mnogo slađi od šećera, a ne sadrže kalorije. Među njima su acesulfam-K, aspartam, saharin, steviol glikozidi i sukraloza, koji su 150 do 600 puta slađi od običnog šećera, kao i neotam, koji je slađi 7.000 do 13.000 puta. Slatkoća niskokalorijskih zaslađivača zavisi od njihove moći zaslađivanja i koncentracije u kojoj se koriste. Niskokalorijski zaslađivači se najčešće mogu pronaći u bezalkoholnim napicima, desertima, mlečnim proizvodima, slatkišima, žvakaćim gumama i farmaceutskim proizvodima. Većina se koristi i kao stoni zaslađivači, za čaj i kafu, voće i cerealije.
Podsticanje opšteg zdravog načina ishrane i načina života je u fokusu nedavnih istraživanja o ishrani širom sveta.Takav način života podržava zdravu telesnu težinu i može pomoći u prevenciji ili smanjenju rizika od hroničnih bolesti. Brojna ponašanja u ishrani su povezana sa kvalitetnijom ishranom, uključujući upotrebu niskokalorijskih zaslađivača i hrane i pića koja ih sadrže kako bi se smanjio unos viška šećera.
