Aleksandar Rahimovski, poznatiji pod nadimkom Aki, bio je poznati pevač i frontmen grupe “Parni valjak” rođen u Nišu 5.6.1955. godine, piše Biografija.com.
Parni valjak postala je kultna grupa, svima dobro poznata, a svirali su više od 30 godina. Nakod raspada, 2009. godine, bend se ponovo okupio i objavio povratnički album.
Obrazovanje
Aki je rođen u Nišu, ali se porodica Rahimovski ubrzo preselila u Skoplje. Aki je već sa sedam godina krenuo u muzičku školu budući da mu je otac bio profesor muzičkog, a pohađao je klavir i pevanje.
Privatni život
Aki je skoro 40 godina bio u braku s Ingrid Rahimovski. Otac je Kristijana Rahimovskog, sina kojeg ima iz prvog braka i ćerke Edine.
Pre dve godine, u 65. godini života dobio je još jednu ćerku s tada 37-godišnjom slovenskom medicinskom sestrom Barbarom Vesel iz Novog Mesta.
Aki je dugi niz godina bio u lošim odnosom sa sinom Kristijanom. Naime, Kristijan je medijima priznao da je ceo odnos od njegovog detinjstva pa nadalje s ocem bio poprilično loš. Nije se popravio ni kada je Kristijan odlučio da se bavi muzikom, naprotiv, postao je lošiji. Aki se nije previše izjašnjavao o ovom odnosu budući da je svoj privatni život držao dalje od očiju javnosti, ali rekao je da je Kristijan njegova krv od koje ne može pobeći i da se cela porodica zna okupiti u Skoplju na zajedničkim slavljima.
Postao je deda Davidu kojega je njegov sin Kristijan dobio s bivšom devojkom Nikolinom Janošević, kao i Filipu kojeg je Kristijan dobio u braku s Ivanom Rahimovski.
Aki je u slobodno vreme voleo da kuva iako ga o kuvanju niko nije učio. Hobi mu je bio i skupljanje mačaka i pasa lutalica. U detinjstvu je igrao fubal u klubu “Vardar”, ali nakon sportske povrede prestao je s fudbalom i posvetio se muzici.
Posao
S 19 godina Aki se doselio u Zagreb. Pre nego što je osnovao Parni valjak nastupao je u raznim bendovima: Vakuum, Krvna braća i Tor. 1975. godine upoznaje Huseina Hasanefendića poznatijeg kao Husu, poznatog kompozitora i gitaristu, kao i Juricu Pađena. Te je godine osnovao prvi sastav Parnog valjka s Vladimirom Mihaljekom. Tu su prvu postavu, osim Akija Rahimovskog, činili već pomenuti Husein Hasanefendić, Srećko Antonioli, Zlatko Mišić poznatiji pod nadimkom Fuma te Jurica Pađen.
Svoj prvi studijski album objavili su iduće godine, 1976., a nosio je naziv “Dođite na show”. Ovaj je album izdala beogradska diskografska kuća “PGP-RTB”, a već sledeći je album izdala zagrebačka diskografska kuća “Jugoton” pod nazivom “Glavom kroz zid”.
Svoj treći studijski album “Gradske priče” izdali su 1979. godine, a isti album je doživeo i svetsku distribuciju pod nazivom “City Kids”. Taj je album snimljen u studiju CSB u Milanu kao i njihov idući, “Vruće igre”, koji su izdali 1980. godine.
1981. godine Parni valjak objavljuje svoj sledeći album “Vrijeme je na našoj strani”. Album “Glavnom ulicom”, kao sedmi studijski album, objavili su 1983. godine, a godinu dana kasnije izlazi “Uhvati ritam”. 1985. godine objavili su album “Pokreni se!”, a deseti studijski album izlazi dve godine kasnije pod nazivom “Anđeli se dosađuju?”.
1988. godine počinju raditi na jedanaestom studijskom albumu “Sjaj u očima” kada se Parnom valjku pridružuju bubnjar Dražen Scholz i basist Zoran Preksevac. Berislav Blazević “Bero” Parnom se valjku pridružio 1989. godine, a već iduće godine izdaju novi album “Lovci snova”.
Nakon uspešnih 15 godina rada ovaj bend je 1991. godine izdao album u čast odličnoj suradnji “Svih 15 godina”, a iste su godine objavili i kompilaciju “Pusti nek traje”. Iduće se godine bendu pridružuje gitarista Marijan Brkić koji će u bendu ostati do njegovog raspada.
Trinaesti studijski album nazvali su “Buđenje”, a objavljen je 1993. godine. Za ovaj je studijski album Parni valjak dobio čak 6 Porina.
Nakon toga Parni valjak je bio u potrazi za pratećim vokalom te su na kraju izabrali Kristinu Tinu Kresnik koja se nametnula svojim vokalnim sposobnostima. Kristina Tina Kresnik ostala je u Parnom valjku do 2009. godine nakon čega je odlučila da osnuje svoj bend.
Jedan od najprodavanijih albuma svih vremena, ali i najprodavaniji uživo album Parni valjak izdao je 1995. godine pod nazivom “Bez struje: Live in ZeKaeM.”
Dve godine kasnije objavili su album “Samo snovi teku uzvodno”, 2000. godine “Zastave”, a 2004. godine objavili su album pod nazivom “Pretežno sunčano”.
Nakon 30 godina postojanja Parnog valjka napušta ih Husein Hasanefendić, ali bend i dalje nastavlja s radom pod vodstvom Akija Rahimovskog. Tako nastaje album “U vremenu izgubljenih” koji je objavljen 2007. godine. Bend je imao i turneje izvan granica Hrvatske te su nastupali i u Australiji s održanih pet koncerata. Ipak, Aki je odlučio sam da nastavi muzičku karijeru bez pratećeg benda te je početkom 2008. godine napustio Parni valjak i započeo turneju po Srbiji s klavijaturistom Emilom Saksom.
2009. godine članovi Parnog valjka odlučili su ponovo da se okupe, te su okupljeni Parni valjak činili: frontmen Aki Rahimovski, Husein Hasanefendić, Marijan Brkić, Zoran Preksavec, Berislav Blazević, ali i novi bubnjar, Dalibor Marinković. Svoj su povratak obeležili “Karlovačko live” turnejom koju su započeli u Dubrovniku, a završili Čakovcu. Osim u Hrvatskoj, nastupali su u Sloveniji, Bosni i Hercegovini i Srbiji.
Povratnički album nazvali su “Stvarno nestvarno” koji je objavljen 2011. godine, a na njemu su se našle dve pesme koje su nastale 2009. godine povodom povratka Parnog valjka na scenu: “Nakon svih godina” i “To sam stvarno ja”.
Aki Rahimovski s grupom Parni valjak osvojio je brojne nagrade, uključujući i 6 Porina za album “Buđenje” koji je objavljen 1993. godine. Ova je grupa 2015. godine primila “Nagradu Grada Zagreba” za zasluge u promicanju društvenog života u gradu. Aki je i sam priznao da mu je ta nagrada uz Porin najdraža.
Aki Rahimovski preminuo je danas, u 67. godini života, nakon što mu je iznenada pozlilo.
