Zbog njega su osamdesetih godina u Banjaluku dolazila najveća imena tadašnjeg glumišta. Bez ikakvog honorara – zbog 'hababluka' – Grad na Vrbasu su posećivali Zoran Radmilović, Mira Stupica, Fabijan Šovagović, Boris Dvornik, Stevo Žigon... Njegovo ime je Adem Ćejvan, a ostaće upamćen kao ikona banjalučke glumačke scene.
Ovih dana se u dvorištu nekadašnje kuće porodice Ćejvan, stare više od 200 godina, ponovo pokreće filmska priča Banjaluke, u režiji „Bosonoga produkcije“, koja u poslednje vreme niže zapažene projekte. Jedan od njih je i „Hotel Balkan“, čija ekipa vredno snima na jednoj od najstarijih i najznačajnijih lokacija u Gradu na Vrbasu.
„Ovo je grad slobode. Ovo je grad smišljenosti. Grad prepun bajki o samom sebi“, kako je o njemu svojevremeno govorio Ćejvan, rođen i odrastao u Banjaluci, iz koje je često odlazio, ali joj se uvek vraćao.
Upravo te bajke, poznate i manje znane priče, koje žive i danas, poslužile su tvorcima pomenute telenovele kao inspiracija za scenario. Simbolično, vraćajući se u prošlost, nekadašnja kuća ugledne banjalučke porodice Ćejvan otvorila je vrata tvorcima serije „Hotel Balkan“, priče o podjednako uglednoj banjalučkoj porodici Kuruzović, njihovim odnosima, tajnama i intrigama.
„Iako većinski snimamo u, za ovu seriju, namjenski izgrađenom studiju 'Bosonoga produkcije', nadomak Banjaluke, s vremena na vrijeme se javlja potreba za vanjskim snimanjem. Budući da je radnja retrospektivna, od značaja su nam sva istorijska istraživanja rađena za ovaj projekat, pa samim tim i bogata istorija ove kuće.
Od samih zidina ovog zdanja, preko priče koja stoji iza njih, pa do same unutrašnjosti, sve se savršeno uklopilo“, ističe Saša Hajduković, reditelj druge ekipe serije, zadužene upravo za spoljne lokacije.
Sve tajne Kuruzovića će biti razotkrivene na Superstar TV-u, gde emitovanje telenovele „Hotel Balkan“, projekta Telekoma Srbije, počinje ove jeseni. Tada ujedno kreće i snimanje druge sezone ove serije, čiji je reditelj Saša Karanović, a koja je okupila brojna glumačka imena poput Radoja Čupića, Sanje Popović, Bora Nenića, Nataše Ivančević i mnogih drugih, baš kao što je to nekada radio Adem Ćejvan.
