Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici svake godine 14. septembra obeležavaju početak Crkvene Nove godine.
U starokalendarskim pravoslavnim crkvama, kakva je i naša, koja se pridržava Julijanskog kalendara, danas počinje nova, liturgijska godina. Danas se u hramovima moli Gospodu da blagoslovi "venac godine" - da sačuva pravoslavlje u miru, da tok godine protekne dobro, da gradove Bog sačuva nepovređene, da hristoljubivog vladara zemlje zaštiti i daruje mu pobedu nad protivnicima. Takođe se moli za pobedu nad krivoverstvom, za plodove zemaljske, zdrav vazduh, kišu sa nebesa, za izbavljenje od svih nevolja.
Tokom istorije hrišćanstva nije bilo jedinstvenosti o tome od kada treba računati početak godine. Nekada je to bio mart mesec, a potom Vaskrs.
Sveti Amvrosije Mediolanski kaže da godinu treba početi septembra meseca u slavu Svetog cara Konstantina, rođenog u Nišu.
U Vizantiji je još dugo bilo dvoumljenja. Prvi i šesti Vaseljenski sabori smatraju da je dobro da se početak godine stavi u septembru, nalazeći za to biblijsko opravdanje - oko praznika jevrejske Nove godine (Roš Hašana), koja je bila pre nekoliko dana, Isus Hristos, ušavši u sinagogu, oglasio je godinu milosti Gospodnje.
Od 1989. godine ovaj dan se, na predlog vaseljenskog patrijarha, obeležava kao dan tvari Božije, odnosno svega od Boga stvorenog. Ovaj praznik pre svega podseća ljude na brigu o životnoj sredini i prirodi uopšte koja je nemarnim, neodgovornim i krajnje nehrišćanskim delovanjem čovekovim bolno ranjena i nasilnički ugrožena.
Od današnjeg dana u našem narodu počinje setva, u nekim krajevima se nosi seme u crkvu da se osvešta. Pojedini rodovi danas slave krsnu slavu i pomen na prepodobnog Simeona Stolpnika.
Zbog čega se zaista posti sredom i petkom: Kada na vodi, a kad su dozvoljeni riba i ulje!
