Srpska pravoslavna crkva i vernici danas obeležavaju Svete mučenice Veru, Nadu, Ljubav i majku im Sofiju, koje su bile hrišćanske svetiteljke i mučenice iz 2. veka.
One predstavljaju prave i postojane vrline na kojima počiva čitavo hrišćanstvo i zapadni kulturni sistem.
Današnji praznik je posvećen ženama i njihovoj deci, prevashodno ćerkama. Veruje se da devojčice danas treba obradovati nekim poklonom koliko god on skroman bio.
Poklon može biti i suštinski, nematerijalni – bar danas im posvetite punu pažnju i pokažite koliko ih volite.
Imena devojčica – Ljubav, Vera i Nada – postala simbol života svakog hrišćanina.
U srpskom narodu smatra da se na današnji dan treba posebno uzdržati od zlih misli i dela i posvetiti se ljubavi prema bližnjem i prema Bogu (u tom smislu je ovde značanje Ljubavi kao najvišeg odnosa sa Bogom).
Praznik Vere, Ljubavi i Nade (crkvenoslovenski Vera, Nadežda i Ljublji; grčki Pistis, Elpis, and Agape; latinski Fides, Spes et Caritas) zapravo je posvećen trima hrišćanskim vrlinama poznatim iz Prve poslanice Svetog Pavla Koričnanima.
Sofija (grčka reč za Mudrost) je bila udovica i sama je u Rimu podizala svoje ćerke koje su imale Vera 12, Nada 10 i Ljubav 9 godina.
Kada su u vreme cara Hadrijana počela hapšenja hrišćana, Sofija je sa ćerkama zarobljena i izvedena pred cara. Nakon što su odbile da se odreknu svoje vere i prinesu žrtve boginji Artemidi, Hadrijan je naredio mučenje Sofijinih ćerki iako je reč bila tek o devojčicama. Tako su sve i nastradale.
Majka je uzela njihova tela i sahranila ih van grada. Nakon tri dana i tri noći molitvi na njihovom grobu i sama je umrla 137. godine.
