O Slavki Tomić danas se u Srbiji ne zna gotovo ništa. Jedini podaci o ovoj ženi koja se borila za slobodu dolaze iz francuskog lista Excelsior koji je 1916. godine iz Soluna u svet poslao priču o hrabroj Srpkinji. Pomenuti list ju je čak dva puta stavljao na naslovnu stranu i od tad joj se gubi svaki trag jer ne postoje pisani podaci o tome šta se kasnije desilo sa njom, piše Kafenisanje.
Excelsior piše da Slavka Tomić ulazi u rat sa 16 godina kao komita i da je prvi put ranjena kod Sarajeva 1914. godine. Put ka slobodi ju je 1915. godine odveo na područje današnje Makedonije gde se na planini Babuna severoistočno od Prilepa borila protiv Bugara. Tu je, novembra meseca 1915. nastala i njena jedina poznata slika čiji je autor francuski slikar Almeri Lobel-Riš. Veruje se da je odatle uspela da ode u Solun i bude jedna od retkih srpskih vojnika koji su izbegli Albansku golgotu.
Andrija Šošić, autor knjige Srbija u Prvom svetskom ratu – hronologija dešavanja, tvrdi da je Slavka Tomić operisana u francuskoj bolnici u Solunu, gde joj je iz kolena izvađen metak koji je vukla još od ranjavanja u Sarajevu. Kako su Francuzi tada pisali, njena jedina želja bila je da se vrati na front kako bi se borila protiv Nemaca i Bugara.
Godine 1916. tada osamnaestogodišnja Slavka postaje narednik srpske vojske. O devojci nežnog, dečijeg lika, koja bi se mrštila jedino na pomen neprijatelja, poslednji podaci datiraju iz te 1916. godine. Zahvaljujući francuskim ratnim reporterima, ime ove hrabre devojke ostaće zabeleženo u istoriji Velikog rata.
