Svako je čuo za stokholmski sindrom, situaciju kada se taoci vežu za svoje otmičare, ali malo ko zna da postoji i suprotno: vezivanje otmičara za taoce. Takav odnos nazvan je limski sindrom, po Limi, prestonici Perua. Londonski sindrom je kada se taoci prepiru sa otmičarima – često sa kobnim posledicama.
Jerusalimski sindrom je akutno psihotično stanje koje svakodnevno pogađa stotinu turista i hodočasnika, od kojih 40 mora da bude hospitalizovano. Po pravilu, reč je o religioznim osobama, a sindrom se manifestuje kao umišljanje osobe da je važna bliblijska figura – Devica Marija, Mojsije, Jovan Krstitelj, pa čak i sam Isus Hrist. Simptomi se obično povlače nekoliko nedelja nakon biravka u gradu.
Pariski sindrom prvi put je zabeležen 2004. i oboleli su iz nepoznatog razloga najčešće bili turisti iz Japana koji prvi put dolaze u francuski glavni grad. Svake godine oboli 12 ljudi, uglavnom osobe tridesetih godina koje postaju anksiozne, imaju halucinacije, a ponekad čak i umišljaju da su Luj XIV. Japanska ambasada ima otvorenu liniju za svoje državljane koji osete ove simptome. Jedini lek je povratak kući.
Firentinski sindrom potiče iz osamdesetih godina prošlog veka i najviše pogađa Evropljane pri susretu sa kulturnim bogatstvom Firence. Simptomi su halucinacije, preskakanje srca i vrtoglavica. Poznat je i kao Stendalov sindrom, jer ga je francuski pisac prvi opisao tokom posete gradu 1817. godine.
Venecijanski sindrom vezuje se za ljude koji dolaze u grad s namerom da se tu ubiju. Između 1988. i 1995. dijagnozu je dobio 51 strani turista, a 16 je i izvršilo samoubistvo. Među obolelima je podjednak broj muškaraca i žena, a najviše ima Nemaca. Pretpostavlja se da je reč o kulturnom uticaju novele "Smrt u Veneciji" Tomasa Mana, po kojoj je snimljen i film.
Amsterdamski sindrom imaju ljudi koji na internetu dele nage fotografije svojih partnera bez njihove dozvole. Ime nema konkretnu vezu sa gradom, već ga je smislio lekar iz Italije na konferenciji seksologa u Rimu verovatno zbog asocijacije na prostituciju i Ulicu crvenih fenjera u Amsterdamu.
Bruklinski sindrom zabeležen je kod regruta u Drugom svetskom ratu koji su zauzimali agresivan i odbramben stav, ali su psihijatri zaključili da nije nužno u pitanju mladić nesposoban za službu već "normalan momak iz Bruklina".
Po Detroitu je ime dobila vrsta diskriminacije u kojoj se radnici starijeg životnog doba zamenjuju mlađim, bržim i jačim osobama koje bolje razumeju moderne tehnologije. O sindromu je počelo da se govori 2011. godine, a nazvan je simboilično detroitski sindrom po gradu poznatom po automobilskoj industriji u kojoj novi modeli zamenjuju stare.
