Dok se u savremenom srpskom jeziku često govori o uticaju turskog kroz brojne turcizme koji su se odomaćili tokom višestolećne osmanske vladavine, manje je poznata činjenica da je i srpski jezik ostavio dubok trag u turskoj kulturi. Štaviše, u ključnim periodima Osmanskog carstva, srpski jezik je imao status značajnog diplomatskog sredstva, a njegov uticaj bio je neizbrisiv u sferi administracije, rudarstva i dvorske kulture.
Sultani su učili srpski jezik
Prema istorijskim izvorima, srpski jezik se tokom 15. i 16. veka proučavao na osmanskom dvoru. Postoje dokumenti koji potvrđuju da je bio jedan od jezika koji su učili mladi prinčevi pripremani za državne funkcije. O tome svedoči i četvorojezični udžbenik iz biblioteke džamije Sulejmanije, gde su srpski, arapski, persijski i grčki predstavljeni kao ravnopravni jezici.
Jedan od najmoćnijih osmanskih vladara, Mehmed II Osvajač, još u mladosti je učio srpski jezik zajedno s ostalim jezicima diplomacije. Ova činjenica dodatno potvrđuje važnost srpskog jezika u tadašnjoj administraciji i dvorskoj komunikaciji.
Srpske reči u turskom jeziku
Dok su turcizmi u srpskom jeziku opštepoznati, manje je poznato da i turski jezik i danas koristi brojne reči slovenskog porekla. Reči poput "Božić" (u turskom obliku Božduk), "kralj", "kraljica", "četa" i "višnja" opstale su u krajevima gde je živela velika srpska populacija. Poseban uticaj srpski jezik imao je u rudarstvu, što je posledica činjenice da su rudarske veštine sa Balkana bile neprocenjive za osmansku ekonomiju.
Jezik kao politička moć
Osim što se koristio na dvoru, srpski jezik je imao i širu upotrebu u administraciji carstva. Mnogi visoki zvaničnici i činovnici dolazili su upravo sa Balkana, a njihovo poznavanje jezika doprinelo je tome da se srpski koristi u zvaničnoj komunikaciji.
Iako je vremenom njegov značaj opao, ostaci srpskog jezika i kulture i dalje su prisutni u turskoj svakodnevici, svedočeći o periodima kada je jezički i kulturni uticaj bio dvosmeran, a ne jednostran, kako se često veruje.
Stil/Blic Žena
