Kralj Petar II od Jugoslavije ostaće upamćen kao poslednji kralj ove zemlje. Bio je prvorođeni sin kralja Aleksandra I i kraljice Marije od Jugoslavije, a rođen je u Beogradu 6. septembra 1923. godine. Kum mu je bio kralj Džordž V.
Nakon što mu otac ubijen, kralja Petra II dolazi na mesto poglavara. Imao je samo 11 godina.
1939. godine, na početku Drugog svetskog rata, Kraljevina Jugoslavija se našla u okruženju zemalja koje su se pridružile Osovini kao saveznici nacističke Nemačke. Odluka kneza Pavla 1941. da potpiše pakt o nenapadanju sa nacističkom Nemačkom dovela je do žestokih protesta u zemlji i to je dovelo do krize vlade i državnog udara jugoslovenskih oficira 27. marta 1941. Kao rezultat puča, Kralj Petar II je proglašen punoletnim.
Vojska Jugoslavije nije bila spremna da se odupre invaziji nacističke Nemačke koja je usledila i Jugoslavija je okupirana u roku od jedanaest dana. Kralj Petar II je bio primoran da napusti zemlju zajedno sa jugoslovenskom vladom – prvo u Grčku, Palestinu, a zatim u Egipat. Kralj Petar II pridružio se drugim monarsima i vođama nemačke okupirane Evrope u Londonu juna 1941. godine. Tamo je kralj Petar u Jugoslaviji smatran simbolom otpora protiv nacizma. Kralj Petar II završio je školovanje na Univerzitetu Kembridž i pridružio se Kraljevskom vazduhoplovstvu.
U početku je kralj Petar II sa suprugom živeo u egzilu u Londonu (oženio se princezom Aleksandrom od Grčke i Danske 1944), a njegov sin Prestolonaslednik Aleksandar rođen je 1945. godine.
Kralj Petar II je poslednje godine života proveo u Americi. Posle duge i teške bolesti, kralj Petar II je preminuo 3. novembra 1970. godine u Denverskoj bolnici u Koloradu, a sahranjen je u crkvi manastira Svetog Save u Libertvilu u Ilinoisu.
Bio je jedini kralj sahranjen u Sjedinjenim Državama. Kraljevi posmrtni ostaci preneti su u kapelu Kraljevskog dvora u Beogradu 22. januara 2013. godine, a državna sahrana obavljena je 26. maja 2013. u Mauzoleju kraljevske porodice Svetog Đorđa na Oplencu, u Srbiji.
Ljubavni život kralja Petra II
Kada je kralj Petar II odlučio da se oženi grčkom princezom Aleksandrom za vreme dok je buktio rat, došlo je do krize u njegovim odnosima sa ministrima i sa Vinstonom Čerčilom. Predsednci izbegličke vlade Slobodan Jovanović, Miloš Trifunović i drugi srpski političari su smatrali da je neprikladno venčavati se u ratno vreme. Protiv svadbe je bila i kraljica Marija i to je dovelo do konačnog prekida njihovih odnosa.
Aleksandra Karađorđević bila je poslednja jugoslovenska kraljica, supruga kralja Petra II Karađorđevića. Kao potomak grčkih i danskih monarha, pre braka je nosila titule princeze od Grčke i Danske. Bila je prva grčka princeza koja je među bližim precima imala Grke, i to sa majčine strane; njen otac je bio nemačke krvi, kao uostalom i većina evropskih vladara. Roditelji su joj bili kralj Aleksandar Grčki i Aspazija Manos, potomak fanariotske porodice Manos, koja je pripadala grčkoj aristoktatskoj eliti u Carigradu.
Rođena je 25. marta 1921. godine u kraljevskoj rezidenciji Taitoi (15 km od Atine), pet meseci nakon smrti svoga oca koji je nasledio grčki tron nakon što je njegov otac, Aleksandrin deda, Konstantin I Grčki, zbačen i proteran. Konstantin se vratio u Grčku i ponovo zauzeo tron mesec dana nakon Aleksandrove smrti. Kako je vlada Aleksandrovu kratku vladavinu smatrala regentstvom, što je značilo da je Aleksandrov brak, sklopljen bez dopuštenja njegovog oca, bio nevažeći, a to je značilo da je dete rođeno iz njega nezakonito. Da nije proglašena nezakonitom, Aleksandra bi bila zakonska naslednica svoga oca i de jure kraljica Grčke od trenutka svoga rođenja.
Zahvaljujući reakciji Aleksandrine babe, kraljice Sofije, u julu 1922. godine donesen je zakon koji je dozvoljavao kralju da prizna i ozakoni brakove kraljevske porodice koji su bili sklopljeni bez njegovog dopuštenja. Kralj Konstantin I je zatim izdao dekret koji je ozakonio brak između njegovog sina i Aspazije. Aleksandra je tako postala zakonito dete prema grčkom zakonu, zajedno sa majkom dobila titulu princeze od Grčke i Danske, te oslovljavanje Kraljevsko visočanstvo, ali bez prava na nasledstvo grčkog trona, koje su ostali članovi grčke kraljevske porodice imali.
Poslednja kraljica Jugoslavije
Kralja Petra II Karađorđevića je upoznala aprila 1942. u Londonu na čajanci u Klubu savezničkih oficira. 20. marta 1944. udala se za jugoslovenskog kralja Petra II Karađorđevića. Kraljica Aleksandra rodila je samo jedno dete — princa Aleksandra Karađorđevića. Kao vladarka, nikada nije kročila na tlo Jugoslavije, zemlje čija je bila kraljica.
Svadba je održana u martu 1944. u jugoslovenskoj ambasadi u Velikoj Britaniji. Među zvanicama je bilo samo 19 Jugoslovena.
Dolazak u Ameriku ga doveo do ljubavnice Mici Lou
Kralj Petar II Karađorđević prvi put je došao u SAD 1954. godine. Tada se upoznao sa Mici Lou, Srpkinjom rođenom kao Milica Anđelković u Vrnjačkoj Banji 1926, a udatom za Amerikanca kineskog porekla, lekara Frenka Loua. Ona je, navodno, bila i veliki patriota. Kralj Petar II nije odoleo njenim čarima. Kralj je, boraveći u Americi, odsedao u kući bračnog para Lou.
Kad se rastao s kraljicom Aleksandrom i kad su mu Ravnogorci u emigraciji sredinom šezdesetih godina prošlog veka obećali da će dobiti dvorac u Njujorku na kome će pisati “Petar II, kralj Jugoslavije“, kralj Petar II se preselio u SAD. Kralj je imao firmu koja je propala zbog njegovih kockarskih dugova. Štampa je tvrdila da je živeo od nasledstva svoje majke kraljice Marije i od pomoći emigranata. Priče kažu da je kralj upropastio zdravlje stalnim opijanjem. Dobio je cirozu jetre.
Godine 1967. su mu teško oboleli bubrezi i jetra. U bolnicu “Sen Kler” u Njujorku, koja je bila u vlasništvu Frenka Loua, Micinog muža, kralj Petar II je došao u februaru 1970. da bi mu presadili jetru. Primljen je pod pseudonimom Petar Petrović. O kralju su se starali Mici i njen suprug, pa je prebrodio krizu. Sredinom 1970. zdravlje kralja Petra II se pogoršalo. Tada je napisao testament u kome “dobročinitelja Mici Lou” ovlašćuje “da proda, da u najam i stavi pod hipoteku ceo ili u delovima” njegov posed. Istovremeno, u testamentu traži da bude sahranjen u SAD, u pravoslavnom srpskom manastiru Svetog Save u Libertvilu. Inače, kralj je politički bio aktivan do smrti, blisko je sarađivao sa srpskom emigracijom. Bio je na čelu reda Svetog Jovana Jerusalimskog.
Smrt u tuđini i spor porodice sa ljubavnicom
Kralj Petar II je umro 3. novembra 1970. godine u Denveru. Na onaj svet ispratili su ga Mici Lou i Petar Salata, koji je platio kraljevu sahranu. Mici je tvrdila da su mrtvog kralja pokrali, ne ostavši ništa i da su uzeli i ordenje. Porodica (supruga kraljica Aleksandra, sin princ Aleksandar i brat princ Tomislav) je zahtevala da kralj bude sahranjen pored majke, kraljice Marije, na kraljevskom groblju u Londonu. Tome se usprotivila Mici Lou, pozivajući se na testament. Kao što to obično biva, došlo je do sudskog spora, a sve je pratila svetska žuta štampa. Dok je spor trajao, dobrih dve nedelje, leš kralja Petra II je počivao u frižideru mrtvačnice. Spor je dobila Mici Lou, pa je kralj Petar II sahranjen u manastiru Sveti Sava u Libertvilu. Na ispraćaju jugoslovenskog kralja bilo je oko 30.000 ljudi i još 400 američkih pilota koje su kraljevi četnici spasili.
