Vilijam Defo, rođen kao Vilijam Džejms Defo 22. jula 1955. u Epltonu, Viskonsin, ima jedno od najfascinantnijih putovanja do holivudske slave.
Odgajan u užurbanom domaćinstvu sa pet sestara, Defoovo vaspitanje je bilo sve samo ne obično. Njegov otac, hirurg, i njegova majka, medicinska sestra, često su bili zauzeti, ostavljajući njegovim sestrama da igraju značajnu ulogu u glumčevom ranom životu.
Defo je pohađao srednju školu Appleton East, a kasnije se upisao na Univerzitet Viskonsin-Milvoki da bi studirao dramu, ali ga je strast za glumom ubrzo odvela na drugačiji put. Dafoov prvi značajan korak ka glumačkoj karijeri počeo je kada je napustio univerzitet nakon samo 18 meseci da bi se pridružio Teatru X, eksperimentalnoj pozorišnoj kompaniji u Milvokiju.
Ova odluka je bila ključna, jer je postavila scenu za njegovo eventualno preseljenje u Njujork 1976. U Njujorku se pridružio The Performance Group, avangardnoj pozorišnoj trupi, gde je upoznao Elizabet LeCompte. Njihov odnos se proširio izvan lične jer su, zajedno sa ostalim članovima, formirali The Vooster Group. Defoovo vreme sa The Vooster Group bilo je ključno u oblikovanju njegovog glumačkog stila, prihvatajući eksperimentalne performanse i predstave koje pomeraju granice koje bi definisale njegovu karijeru.
Njegova rana filmska karijera bila je mešavina manjih uloga i upečatljivih nastupa koji su pokazali njegovu svestranost. Na filmu je debitovao u filmu Majkla Cimina "Nebeska kapija" (1980) u nekreditovanoj ulozi. Iako je njegov deo u velikoj meri izrezan iz konačne verzije, to je označilo početak njegovog puta na veliko platno.
Godine 1982. igrao je u filmu "The Loveless", igrajući vođu bande motociklista odmetnika, uloga koja je odražavala njegovu grubu i intenzivnu ličnost. Nakon ove uloge ubrzo je usledila još jedna kao vođa bajkerske bande u "Vatrenim ulicama" (1984), čime je dodatno uspostavio svoju nišu u igranju grubih, nekonvencionalnih likova.
Sredina 80-ih donela je Dafou više priznanja. Njegova uloga u filmu "Živeti i umreti u L.A." (1985) kao falsifikator pokazao je svoju sposobnost da prikaže složene negativce sa dubinom i harizmom. Međutim, upravo ga je njegov nastup u filmu Olivera Stouna "Platoon" (1986) katapultirao do slave.
Igrajući narednika Elijasa Grodina, Dafoov portret saosećajnog i moralno konfliktnog vojnika doneo mu je prvu nominaciju za Oskara za najboljeg sporednog glumca. Ova uloga je bila značajna ne samo zbog priznanja koje je donela, već i zbog demonstracije Dafoeovog dometa i sposobnosti da prenese duboku emocionalnu dubinu.
Nakon "Platoon", Dafoe je preuzeo različite uloge koje su učvrstile njegov status svestranog glumca. Godine 1988. glumio je u kontroverznom filmu Martina Skorsezea "Poslednje Hristovo iskušenje", igrajući Isusa Hrista. Film, koji je istraživao ljudsku stranu Isusa, naišao je na pohvale i kontroverze, ali je Dafoov nastup bio naširoko hvaljen. Iste godine pojavio se u filmu "Missisipi gori", glumeći agenta FBI u filmu koji se bavio pokretom za građanska prava.
Ove uloge su istakle Dafoovu spremnost da preuzme izazovne i raznolike likove, dodatno poboljšajući njegovu reputaciju u Holivudu. Do kraja 80-ih, Dafoe se čvrsto etablirao kao sjajan glumac u Holivudu. Njegov rad u filmu "Rođen 4. jula" (1989) zajedno sa Tomom Kruzom i uloga u filmu "Vild at Heart" (1990) Dejvida Linča nastavio je da pokazuje njegov izuzetan talenat i prilagodljivost. Ove prve godine postavile su snažnu osnovu za ono što će postati plodna i veoma poštovana karijera kako u mejnstrim, tako i u umetničkoj kinematografiji.
Putovanje Vilema Defoa od dečaka iz malog grada u Viskonsinu do holivudske zvezde svedoči o njegovom talentu, odlučnosti i spremnosti da rizikuje. Njegove rane uloge, koje karakteriše intenzitet i dubina, postavile su scenu za karijeru u kojoj će postati jedan od najcenjenijih glumaca svoje generacije.
NE PROPUSTITE
Bonus video:
