Naš bokser svaki meč završavao nokautom, pa ga život patosirao: Neslavno okončao karijeru, a 1 potezom oduševio naciju

Dragiša Stanković Čelik jedno je od najpoznatijih imena srpskog boksa. Legendarni srpski bokser imao je život i karijeru kao sa filmskog platna.

Dragiša je sa 17 godina počeo da trenira boks, dok je već sledeće godine bio kapiten prvog tima i samostalno boksovao sedmi meč sa tadašnjim dvostrukim prvakom države. On je u karijeri boksovao za Radnički iz Niša i Partizan iz Beograda. Međutim iako je za Bokserski klub Radnički Niš boksovao u periodu od 1957. do 1972. godine, sa Partizanom je imao samo ugovor ali nije nastupio ni na jednom meču kao njihov predstavnik. Dok je 9 sezona boksovao kao državni reprezentativac.

Na 520 mečeva uspeo je da ostvari 512 pobeda i samo 8 izgubljenih duela. Kao profesionalac u 20 mečeva postigao je 20 pobeda uz čak 19 nokauta. Dok on u 540 mečeva koliko ih je ukupno imao nikada nije nokautiran. Dva puta je osvojio zlatni pojas, a pored toga osvojio je Kvarnersku rukavicu. Bio je prvak Jugoslavije dva puta, kao i prvak Pariza.

Jedan od najzapamćenijih mečeva Čelika bio je meč sa evropskim prvakom Mate Parlovim u Nišu 1971. godine. Meč je održan na Letnjoj pozornici u Niškoj tvrđavi gde se okupio veliki broj gledalaca. U borbi je pobedio Parlov, ali je kasnije u intervjuima potvrdio da je Čelik boksovao bolje i odneo moralnu pobedu, te ga svrstao među tri najteža protivnika koje je imao u karijeri.

Ipak Stanković se pojavljivao u medijima kao kontroverzna ličnost. Predstavljen je kao kockar, ali i jedan od najvećih srećnika u bivšoj Jugoslaviji pošto je čak dva puta dobio glavnu premiju u igri Loto i 14 puta za redom glavnu premiju na sportskoj prognozi zbog čega je kasnije smanjen dobitni fond.

Stanković se družio sa mnogim poznatim ličnostima tog doba. Glumcima, političarima, pevačima, biznismenima. Neko vreme je boksovao u Nemačkoj gde je trenirao i družio se sa Ljubom Zemuncem.

Menadžer Bruno Miler ga je jednom prilikom ucenio da mora da proda meč nemačkom šampionu i da padne, u suprotnom će mu menadžer uništiti karijeru. Za to mu je čak ponuđeno 250 000 maraka.

Principijalni Čelik je nokautirao šampiona i poslao ga kroz konopce nakon čega je završio karijeru te '70. godine. Nemačke novine su brujale o tome: "Divlji Jugosloven tukao Kukeca".

Po prestanku bavljena boksom držao je restoran, a potom i lanac samostalne trgovine kao i industriju za proizvodnju kafe koja je nosila njegovo ime.

Tokom bombardovanja je 1999. vojsci poklonio 30 tona kafe i pokazao koliki je patriota tako što se odrekao penzije u korist države.

Stil / Kurir / wikipedia

Bonus video: