Sveti prorok Sofonije. Rodom od gore Savarata, iz plemena Simeonova. Živeo i prorokovao u VII veku pre Hrista za vreme blagočestivog cara judejskog Josije. Savremenik proroka Jeremije. Imajući smernost veliku i um čist i Bogu uzdignut, on se udostojio proziranja u budućnost.
Prorekao je dan gneva Božjega; kaznu nad Gazom, Askalonom, Azotom, Akaronom, Ninivijom, Jerusalimom, Egiptom. Jerusalim je on video kao „grad odmetnički, oskvrnjen, nasilnički. Knezovi su u njemu lavovi koji riču; sudije su mu vuci večernji; koji ne glođu kosti do jutra. Proroci su mu hvališe, varalice; sveštenici njegovi skvrne svetinju, izvrću zakon“.
Provideći vreme dolaska Mesije, on oduševljeno kliče: „Pjevaj kćeri Sionska; klikuj, Izrailju; raduj se i veseli se iz svega srca, kćeri Jerusalimska!“ . Upokojio se ovaj tajnovidac u mestu svoga rođenja, da čeka opšte vaskrsenje i nagradu od Boga.
Sveti Jovan Ćutljivi (Molčalnik). Rodom iz Nikopolja Jermenskog, od oca Evkratija i matere Efimije. U osamnaestoj godini posta inokom i podvizavaše se tvrdo i odlučno čisteći srce mnogim suzama, postom i molitvom. Posle deset godina bi postavljen za episkopa kolsonijskog.
Svojim primerom privuče k bogougodnom životu svoga brata Pergamija i strica Teodora, ljude znamenite na dvorovima cara Zinona i Justinijana. Videći zlobu i smutnju ovoga sveta, koju on ne mogaše izlečiti, napusti episkopski presto i prerušen u prosta monaha dođe u obitelj svetog Save kod Jerusalima, gde mnoge godine osta nepoznat vršeći savesno i izvrsno svaku službu, na koju ga iguman određivaše.
Zbog toga predloži ga sveti Sava patrijarhu Iliji, da ga rukopoloži za prezvitera. Kada patrijarh htede rukopoložiti Jovana, Jovan mu ispovedi, da je on već u episkopskom činu. Tada se zatvori sveti Jovan u keliju, i u ćutanju i molitvi provede godine i godine. Potom u pustinji provede devet godina hraneći se samo divljim zeljem, pa se opet povrati u manastir. Odvraćao je verne od Origenove jeresi i doprineo mnogo, da se ta jeres suzbije i osudi. Prozirao jasno u duhovni svet i isceljivao ljude od bolesti.
Pobedivši sebe, on je lako pobeđivao demone. Veliki u smernosti, sili i mudrosti božanskoj, ovaj sluga Hristov upokoji se mirno 558. godine u stotinu četvrtoj godini života svoga.
Imajući smernost veliku i um čist i Bogu uzdignut, on se udostojio proziranja u budućnost. Prorekao je dan gneva Božjega; kaznu nad Gazom, Askalonom, Azotom, Akaronom, Ninivijom, Jerusalimom, Egiptom. Jerusalim je on video kao “grad odmetnički, oskvrnjen, nasilnički”.
Knezovi su u njemu lavovi koji riču; sudije su mu vuci večernji; koji ne glođu kosti do jutra. Proroci su mu hvališe, varalice; sveštenici njegovi skvrne svetinju, izvrću zakon“.
Provideći vreme dolaska Mesije, on oduševljeno kliče: “Pjevaj kćeri Sionska; klikuj, Izrailju; raduj se i veseli se iz svega srca, kćeri Jerusalimska!“
Upokojio se ovaj tajnovidac u mestu svoga rođenja, da čeka opšte vaskrsenje i nagradu od Boga.
Molitva svetom Sofroniju
“Proroka Tvoga Sofonija, uspomenu Gospode slavimo, zato Te molimo, spasi duše naše.”
Bonus video: