Jugoslovenski plemić Tomislav Karađorđević bio je drugi sin kralja Aleksandra I Karađorđevića i kraljice Marije, brat poslednjeg jugoslovenskog kralja Petra II Karađorđevića. Naočit muškarac bio je omiljen među srpskim narodom, te je poslednje dane proveo bodreći narod tokom užasnih dana bombardovanja. Iako se čini da je bio u senci, povlačio je ključne poteze. Ali, čini se, da njegov ljubavi život i danas intrigira, posebno kada je reč o aferi sa čuvenom misicom Ljiljanom Žikić Karađorđević.
Prvi je član kraljevske porodice koji se trajno vratio u Srbiju, početkom 1992. godine, kada se nastanio u Zadužbini kralja Petra I Karađorđevića na Oplencu, koji je ubrzo postao Meka za sve one koji su hteli da lično sretnu poslednjeg živog sina kralja Aleksandra I.
Ubrzo je postao veoma popularan u narodu, pogotovu zbog svojih čestih obilazaka srpskih boraca u Republici Srpskoj i Republici Srpskoj Krajini, i pomoći koju je, zajedno sa suprugom, princezom Lindom, donosio. Postojale su i inicijative da se imenuje za Kneza srpskog dela Bosne i Hercegovine, što tamošnje političko rukovodstvo nije prihvatilo. Rehabilitovan je odlukom Višeg suda u Beogradu 16. decembra 2013. godine.
Nepredvidiv životni put
Rođen je 19. januara 1928. godine u Beogradu, na Bogojavljenje po julijanskom kalendaru. Po želji svog oca, princ Tomislav je trebalo da se rodi u Zagrebu, međutim kako je te godine u Hrvatskoj bila jaka zima od tog puta se odustalo.
Krštenje kao poseban čin
Njegovom krštenju u posebnom salonu Novog dvora, održanog samo 6 dana nakon rođenja, prisustvovao je Stjepan Radić koji je predložio dva hrvatska imena Zvonimir i Tomislav jer je prvi kraljev sin Petar dobio srpsko ime. Kralj Aleksandar I se odlučio za ime Tomislav na šta je Radić poželeo da Karađorđevići žive sto godina. Krštenog kuma, britanskog kralja Đorđa VI zastupao je britanski ministar na Dvoru, Kenard, osveštanom vodom iz Vardara, Jadranskog mora i Dunava.
Osnovno obrazovanje stekao je na dvoru u Beogradu. U periodu od 1937. do 1941, školovao se u Sandroyd School (Cobham, Engleska),[1] zatim u Oundle School od 1941–1946, i u Clare College Univerziteta u Kembridžu od 1946. do 1947, kada je napustio studije zbog sukoba sa jednim marksističkim profesorom.
Tokom Drugog svetskog rata, postojale su inicijative od strane tadašnjeg SSSR prema jugoslovenskoj Vladi u izbeglištvu da kraljević Tomislav zauzme jugoslovenski presto umesto svog starijeg brata, kralja Petra II, što se, međutim, nije desilo.
Međutim, u vreme kada je Petar II Karađorđević preneo svoja kraljevska ovlašćenja na renegat koji je kontrolisao Josip Broz Tito, princ Tomislav je bio zakoniti naslednik Krune i prema tadašnjem Ustavu Jugoslavije, jedina osoba kojoj je kraljevska vlast mogla biti preneta.
Radio kao nadničar
Posle Kembridža, kraljević Tomislav rešio je da se posveti voćarstvu. Dok je pohađao poljoprivrednu školu, radio je kao običan nadničar u jednom voćnjaku u pokrajini Kent. Godine 1950. kupuje imanje u pokrajini Zapadni Saseks. Najviše se bavio uzgojem jabuka, na imanju od 80 hektara, koje je u jednom trenutku imalo 17.000 stabala.
Zanimljiv ljubavni život
O aferi čuvene Ljiljane Žikić Karađorđević i princa Tomislava brujao je ceo region, ali prava istina nikada nije isplivala na videlo.
Naime, Ljiljana je bila dama pred kojom su mnogi muškarci ostajali bez daha! I ne samo zbog posebnog izgleda, već i zbog neverovatne hrabrosti i nepokolebljivog stava. Ova neustrašiva žena je životom branila Kosovo, a u bivšoj Jugoslaviji proglašena je najlepšom devojkom. Svako ko je Ljilju poznavao istakako je da njenoj harizmi i pokretačkoj energiji niko nije mogao da odoli!
Diplomira jr na Fakultetu organizacionih nauka u Beogradu. Naočita i lepa pobedila je na takmičenju za Mis SR Srbije 1978. godine, iste godine ušla je u najuži izbor za "Mis Jugoslavije". Bavila se manekenstvom, a njen lik krasio je časopise širom SFRJ. Početkom osamdesetih godina se oprobala i na filmu, igrajući obnažena epizodne uloge u ostvarenjima "Nije nego", "Tigar", Balkan ekspres", "Grlom u jagode".
Malo je poznato da Ljiljaninoj nestvarnoj lepoti nije mogao da odoli ni sam princ Tomislav Karađorđević, a o njihovom ljubavnom odnosu postoje razne priče i glasine. Upoznala ga je 1993. u hramu Svetog Save na Vračaru. Posle godinu dana ponovo su sreli u manastiru Milton u Torontu, gde je Ljiljana došla kod sestre Gordane sa namerom da tu i ostane, po povratku iz Kanade, gde je objavila zbirku ljubavnih i dečijih pesama.
U Srbiju se vraća 1995. kada je saznala da je princ Tomislav teško bolestan. Prema Ljiljaninim kazivanjima njihova ljubav započela je maja 1996. godine na Oplencu. Navodno su živeli zajedno godinu dana, a princ joj je govorio da će se razvesti od svoje supruge princeze Linde. Zakođe, šuškalo se d a su se tajno verili 27. oktobra 1996. godine.
Na ove spekulacije jednom prilikom se osvrnuo i princ Tomislav.
- Čuo sam i ja da postoji neka žena koja stalno priča da će se udati za mene i već sebe naziva "beogradskom princezom". Znate, "beogradska- princeza" je osoba koja piše pesme i onog trenutka kad sam shvatio da naše druženje kod nje prerasta u nešto više, rekao sam joj da više ne dolazi u Topolu. Ta žena priča svašta o mojoj supruzi Lindi, napada je, a za sebe kaže da je princeza Karađorđević - objašnjavao je Tomislav jednom prilikom i dodao:
- Ona jeste potomak Karađorđevića, ali ne direktno, od Karađorđa, već od njegovog brata. Znači, na neki način smo u srodstvu, tako da i kad bih hteo njome ne bih mogao da se ženim, jer pravoslavlje ne dozvoljava takvu vrstu braka. Ume ona da me pozove telefonom i da mi kaže da sam kukavica - rekao je princ.
Za ovakav rasplet događaja Ljiljana je krivila ljude iz prinčeve okoline. Sve je iznenadio i njen potez kada je dodala svom prezimenu dodala i Karađorđević. Prema jednoj verziji prezime Karađorđević je dodala, jer joj je dalji predak bio brat od Karađorđa, a prema drugoj - to je učinila zbog ljubavi prema Tomislavu.
Posle odlaska sa Oplenca uoči 1997. godine, Ljiljana je živela u svom stanu u Budimskoj 36, u Beogradu. Posvetila se pisanju poezije i proze. Započinje i rad na svom autobiografskom romanu "Koreni".
Nakon početka agresije NATO-a na SRJ Ljiljana se 28. marta 1999. prijavljuje kao dobrovoljac u Vojsku Jugoslavije. Poginula je kao dobrovoljac 125. motorizovane brigade 1. aprila 1999. godine u blizini sela Ljubenić kod Peći, prilikom obavljanja borbenog zadatka.
Ljiljana je stradala tako što je upala u zasedu albanskih terorista zajedno sa još dva vojnika. Imala je samo 42 godine.
Pre nego što je otišla u rat na Kosovo 1999. godine, decu je poverila svojoj prijateljici kojoj je dala i novac za njihove potrebe. Nažalost, nakon Ljiljanine pogibije, prijateljica je isparila, a deca su završila u hraniteljskoj porodici. No, prema svedočenju Ljiljanine najmlađe ćerke Dine, imali su sreće sa ženom koja im je postala druga mama.
Posthumno je odlikovana Ordenom zasluga u oblasti odbrane i bezbednosti prvog stepena. Sahranjena je 10. aprila 1999. u Žabarima.
Njena naslednica Dina, koja je učestovala u rijalitiju "Parovi", nije imala ni punih 7 godina kada je ostala bez majke. Na groblje je prvi put otišla mesec dana po smrti ove heroine.
2 braka i 4 dece
Prvi put je stao na ludi kamen 7. juna 1957. u Zalemu sa princezom Margaritom od Badena, sa kojom je dobio sina Nikolu (1958) i ćerku Katarinu (1959).
Posle razvoda 1982. godine, oženio se iste godine devojkom iz susedstva, Lindom Meri Boni, s kojom ima dva sina, Đorđa (1984) i Mihaila (1985).
Poslednji dani Tomislava
Poslednjih pet godina života borio se sa teškom bolešću, ali je odbio ponude da se leči i podvrgne hirurškom tretmanu u inostranstvu u trenutku kada su NATO snage započele bombardovanje Jugoslavije 24. marta, 1999. godine. Umesto toga, obilazio je bombardovana mesta i, iako teško bolestan, podelio sudbinu naroda.
Preminuo je 12. jula 2000. godine, na Petrovdan po julijanskom kalendaru, slavu porodične kripte na Oplencu, gde je i sahranjen, uz prisustvo više hiljada poštovalaca i članova porodice.
