Ocu do smrti nije oprostio majčino samoubistvo: Glumac umalo da ne preživi 11. rođendan, pa postao najbolji od najboljih
Bio je član jedne od najpoznatijih holivudskih porodica, ali nije baš bio srećan zbog toga
Izvor: Milica Krajnović
Američki glumac Henri Fonda, jedan je od velikih glumačkih zvezda američke filmske industrije 20. veka i osnivač porodice glumaca Fonda.
Rođen je u Njujorku 1940-e godine. Od Oca Henrija Fonda koji je već bio holivudski gigant, poznat po tome što je glumio kauboje i vojnike. Majka Frensis Ford Simor bila je američka socijalna radnica.
Henri je imao samo 10 godina kada mu je majka umrla. Imala je nervni slom, nakon što je saznala za muževljevu aferu i bila je zatvorena u bolnicu. 1950. godine se ubila. On je nakon pet godina saznao da mu se majka ubila i iz kojih razloga.
Fonda se slučajno upucao i umalo izgubio život na svoj 11. rođendan. To je bila priča koju je često pričao. Glumac je kao dete išao u privatne škole u Masačusetsu i Konktikatu, prešao je na univerzitet u Nebraski u matičnoj državi svoga oca, tu se Henri pridružio glumačkoj ekipi i tako je počelo.
Vratio se u Njujork i pridružio se pozorištu Sesilvud, dobijajući male uloge na Brodveju i gostujuće uloge u televizijskim emisijama, uključujući Goli grad i Vagon Voz.
Fonda je bio producent filma "Laka vožnja", a Hoper ga je režirao za samo 380.000 dolara. Film je zaradio 40 miliona dolara. Film je bio hit u Kanu, niminovan je za oskara, za najbolji scenario. Od tada je na listi među 100 najboljih američkih filmova.
A definitivno je najpoznatiji po klasičnom vesternu "Bilo jednom na zapadu".
Fonda većim delom svog života nije imao blizak odnos sa svojim ocem, ali su se koliko toliko zbližili pre njegove smrti.
Njegova sestra Džejn Fonda u svojim memoarima iz 2005. napisala je: "Moj brat je imao složeni um, držao se detalja i sitnica iz njegovog detinstva. Tata nije mogao da ceni Henrijevu osetljivost, nije mogao da ga vidi onakvim kakav jeste. Umesto toga, pokušao je da ga osramoti na svaki mogući način".
Preminuo je 12. avgusta 1982. godine.
Bonus video: