ovako nešto još niste videli
DEDA JOJ JE ČUVENI NOBELOVAC, A OTAC JE RADIO S HITLEROM: Detalji o porodici obožavane glumice o kojima se dugo ćutalo
Dok je njena priču vezujemo za glamur i svetla Holivuda, članovi njene porodice postigli su značajan uspeh u drugim delatnostima
Autor:
Olivija Njutn-Džon, koja je umrla u dobi od 73 godine, proslavila se glumeći Sendi u filmu ‘Briljantin‘ iz 1978. godine, ali dok je njena priča vezana za glamur i svetla Holivuda, članovi njene porodice postigli su značajan uspeh u drugim delatnostima.
Njen otac, Brinli ili ‘Brin‘, proveo je velik deo života u senci. Započeo je karijeru kao agent MI5, nastavio da radi kao razbijač šifri u Bliči Parku, a zatim kao hvaljeni pedagog. Brinova karijera dosta se razlikovala od karijere njegove ćerke, ali je na mnogo načina bila podjednako izvanredna.
Naravno, otac nije jedini njen predak koji se istakao u svom području. Njen deda bio je poznati jevrejski nemački fizičar i matematičar dr Maks Born, koji je bio prisiljen da pobegne u Englesku nakon što su nacisti došli na vlast 1933. godine. Završio je predavajući na Univerzitetu u Edinburgu, a tamo je radio čak dvadeset godina, pre nego što je odlučio da se vrati u Nemačku. Born je 1954. godine dobio Nobelovu nagradu za fiziku za svoje "Bonovo pravilo", temeljnu teoriju kvantne mehanike.
Njegov sin i Olivijin ujak, Gustav Born, bio je vodeći farmakolog, koji je bio među prvim savezničkim osobljem koje je svedočilo medicinskim posledicama atomske bombe na HirošimU 1945. godine.
Nakon što je uočio da žrtve pate od ozbiljnih poremećaja krvarenja, zaključio je da je to zbog nedostatka krvnih pločica uzrokovanih zračenjem. Kasnija istraživanja uloge trombocita dala su značajan doprinos otkrivanju tromboze.
Kao da veza s dva naučna genija nije dovoljna, Olivija je takođe bila rođaka s Benom Eltonom, glumcem i komičarom koji je pomogao u pisanju legendarne serije "Crna guja".
Olivijin otac, Brinli Njutn Džon, osvojio je retku stipendiju na Gonville and Caius, četvrtom najstarijem koledžu Univerzitetu Kembridž, osnovanom 1348. godine.
Nakon dvostruke diplome iz modernih i srednjovekovnih jezika 1935., sledeće je godine postao asistent u Christ’s Hospitalu, javnoj školi u zapadnom Saseksu.
U to vreme je upoznao Ajrin Born, ćerku nemačkog jevrejskog fizičara i matematičara dr Maksa Borna. Oženio se s Ajrin 1938. u matičnoj kancelariji u Kensingtonu, a iste godine preselio se u školu Stou u Bukinghamšajeru. Izbijanje Drugog svetskog rata prekinulo je njegovu karijeru u obrazovanju te je 1940. primljen u britansku avionsku vojnu službu.
Brin je ubrzo postao zapažen po svom tečnom nemačkom jeziku, te su ga poslali u MI5 da ispituje zarobljene nemačke pilote, koristeći svoj šarm i poznavanje nemačkog društva više klase kako bi ih umirio i izvukao informacije.
Njegovi nadređeni su ga očigledno cenili i postao je jedan od časnika MI5 zaduženih za intervjuisanje zamenika Adolfa Hitlera, Rudolfa Hesa kada se srušio na škotsko polje u maju 1941. godine.
Bizaran samostalan let, kojeg je Hes opisao kao pokušaj pregovora o miru s Ujedinjenim Kraljevstvom, i koji nikada nije u potpunosti objašnjen, doveo je do odvođenja nacista u zarobljeništvo do kraja rata.
Nakon što je rat završio, Brin je mogao da se vrati svojoj staroj karijeri u obrazovanju.
Već je bio otac sina i ćerke kada je njegova supruga Ajrin 28. jula 1948. rodila Oliviju, njihovo najmlađe dete.
Brin i Ajrin su se razveli 1959. godine, a ona je nastavila da podržava pevačke sposobnosti mlade Olivije i dopustila joj da nastupi s tri koleginice iz razreda u kratkotrajnoj devojačkoj grupi poznatoj kao "Sol Four". Ajrin i Olivija na kraju su se vratile u London kod njene majke nakon što je pobedila na takmičenju u pevanju s 14 godina i nastavila da napreduje u svetu glume i muzike.
Njen otac, Brin, preselio se u Australiju i 1963. oženio je prodavačicu knjižare i pijanistkinju Valeri Ter Vi Kaningham, a dobili su i sina i ćerku. Njegova profesionalna karijera nastavila je da cveta i napredovao je do zamenika prorektora 1968. godine. Nakon penzije, veliki deo vremena provodio je slušajući klasičnu muziku, a s nestrpljenjem je pratio Olivijin uspeh u šou biznisu. Umro je od raka u 78. godini 3. marta 1992. godine.