HRISTINA POPOVIĆ SVOJOM IZJAVOM ZAPALILA SRBIJU: Koliko energije ulažete da se prilagodite društvu?

Hristina je gostujući u podkastu "Tampon zona" primetila da je prilagođavanje na kraju loše po čoveka:

,,Meni kažu: ‘Glasna si, vidi kako se smeješ!’ Te ovakva si, onakva si. I ja ovako kažem – jao čoveče pa ja se stalno amputiram da stanem, da fitujem u nečiju realnost. Sa partnerima pogotovo sam to radila. Gubiš autentičnost, gubiš sebe, amputiraš sebe potpuno. I ja kažem: ‘Mega tone energije.’ A onda me pita: ‘Pa jesi li se prilagodila? Jesu li te prihvatili?’ Ja kao, u fazonu: ‘Ne. Kakva glupost!’ Da to, 40 godina pokušavam da se nešto prilagodim. Govorim četiri jezika, imala sam stipendije za nadarene, evo ne znam koji sportovi, te i te medalje. Ovamo glumim. E sad rekoh mogu da budem blesava i lucidna koliko hoću“, rekla je ona.

Hristina Popović je srpska glumica koja je publici najpoznatija po ulozi Biserke u filmu „Parada“. Važi za jednu od najomiljenijih glumica u regionu i najveću avanturistkinju među umetnicima.

Rođena je 26. marta 1982. godine u Beogradu. Živi i radi u rodnom gradu, piše Biografija.org.

Hristinina majka je balerina, koreograf, rediteljka i glumica Sonja Vukićević, a otac je stomatolog i bivši muzičar. U detinjstvu je sa porodicom nekoliko godina živela u Južnoafričkoj Republici i Nemačkoj. Pohađala je Školu glume koju je osnovao glumac Bata Miladinović i godinu i po dana se bavila baletom. Nakon osnovne škole, završila je Filološku gimnaziju. Upisala je germanistiku, ali se krišom spremala za prijemni ispit na Fakultetu dramskih umetnosti i nadala se da će studirati glumu. To se i dogodilo. Bila je u klasi Gordane Marić, a 2006. godine je diplomirala sa desetkom.

Hristina je bila u braku sa likovnim umetnikom Slobodanom Mijinom. Glumica je 2011. godine počela da se zabavlja sa hrvatskim glumcem Bojanom Navojcem. 5. januara 2012. godine je rodila ćerku koju su nazvali Luča. Hristina je imala rizičnu trudnoću tokom koje se nije pojavljivala u javnosti. Pošto ne govori o svom privatnom životu, nije poznato kada je raskinula sa ocem svoje ćerke, kao ni od kada je u vezi sa teniserom Ivanom Bjelicom Giletom koji je bivši dečko Jelene Đoković. Tabloidi su tokom 2018. godine pisali da su Hristina i Ivan raskinuli vezu, a tri godine kasnije da su se pomirili. Ni glumica, ni teniser nisu komentarisali ove novinske napise. Hristina se trudi da na probleme gleda kao na izazove i da živi bez straha i otpora. Na isti način se odnosi prema ulogama i iz njih usvaja ono što je novo i što može da je učini boljom osobom. Glumičina omiljena strip junakinja je Modesti Blejz. Posebno voli Šekspirov citat: „Ne postoji dobro i zlo / to su samo ljudske ideje“.

Hristina je veliki ljubitelj ekstremnih sportova. Pošto nakon prvog razreda srednje škole nije položila prijemni ispit na Fakultetu dramskih umetnosti, razmišljala je o tome da studira biologiju mora. Ipak je od toga odustala i položila je kurs za ronilačkog spasioca. Dobila je sertifikat vodeće svetske ronilačke asocijacije – PADI. Sa petnaest godina je počela da radi kao pomoćnik instruktora ronjenja. Zahvaljujući tome je bila na Majorci, na Baliju gde je videla svoju omiljenu ribu sunfish, te u Dominikanskoj Republici i mnogim drugim egzotičnim destinacijama.

Dok je ronila u Karipskom moru na 40 metara dubine, videla je ajkulu od dva metra. Takođe je trenirala košarku, ninđicu, mačevanje, in-lajn skejting, roup džamping, daunhil, snoubord i profesionalno je vozila rolšue. Na taj način se borila sa strahovima i predrasudama za koje je smatrala da su joj nametnute. U februaru 2016. godine je bila jedan od trinaestoro planinara iz bivše Jugoslavije koji su se popeli na najviši vrh Kilimandžara, Uhuru, čija visina iznosi 5 896 metara.

Iste godine je počela da trči i postavila je sebi cilj da istrči beogradski polumaraton. Spremala se tako što je pratila upustva iz „Praktičnog priručnika za idiote o trčanju maratona“ i krenula je u školu trčanja u kojoj je upoznala ljude koji imaju slična interesovanja. Kruševački polumaraton je istrčala za 2 sata i 8 minuta, a u maju 2017. godine, na Beogradskom polumaratonu, je oborila lični rekord i popravila je vreme za 35 minuta. Bila je veoma ponosna na sebe jer je u toku trke više puta poželela da odustane, ali bodrile su je prijateljice i uspela je da prevaziđe krize. Osvojila je medalju koju je poklonila ćerki. Nakon toga je nastavila da trči jer svom detetu daje dobar primer, poboljšava zdravlje i stiče samopouzdanje koje joj pomaže i u drugim životnim aspektima. U avgustu 2017. godine glumica je osvojila drugo mesto za žene od 31. do 41. godine na Vlasinskom triatlonu.

Krajem 2017. godine Hristina je počela da prikuplja glasove kako bi učestvovala u ekspediciji Fjallraven Polar u kojoj svake godine više od 20 ljudi, iz raznih krajeva sveta, sankama obilazi Severni pol. Podršku su joj pružili obožavaoci, kolege i druge javne ličnosti, pa je uspela da postane učesnik ove avanture. Hristina se trudi da sluša svoj organizam i da se zdravo hrani. Deset godina nije jela meso i u tom periodu nije imala ni kijavicu. Hristina Popović je prvu filmsku ulogu dobila 1991. godine. Pojavila se u filmu „Noć u kući moje majke“. Nakon toga je imala sporedne uloge u filmovima „Dezerter“, „Tango je tužna misao koja se pleše“, „Kordon“, „Skoro sasvim obična priča“ i „Jug jugoistok“. Takođe je glumila u serijama „Ulica lipa“ i „Vratiće se rode“. Reditelj Lazar Ristovski joj je 2011. godine poverio jednu glavnih uloga u filmu „Beli lavovi“. Bila je operska pevačica Bela koja za 20 evra peva arije po kućama kako bi preživela. Čim je pročitala scenarijo, uloga joj se dopala, kao i ekipa sa kojom je sarađivala. Iste godine je premijerno prikazan film „Parada“ u kome je Hristina imala jednu od glavnih uloga. Igrala je Biserku, verenicu vlasnika borilačkog kluba i agencije za obezbeđenje Limuna (Nikola Kojo) koji pomaže gej aktivistima da organizuju paradu ponosa u Beogradu. Film je bio veoma gledan u Srbiji i regionu, a katolička crkva u Dubrovniku je zabranila njegovo prikazivanje. Ovo je bila jedna od najznačajnijih uloga u njenoj karijeri i donela joj je nagradu Zlatna arena za najbolju glumicu u filmu manje produkcije na Filmskom festivalu u Puli, nagradu za najbolju glumicu na 41. Sofestu i nagradu Carica Teodora na festivalu Filmski susreti u Nišu.

Hristina je u filmu „Atomski zdesna“ iz 2014. godine igrala frizerku Draganu koja je sa mužem pristala na nedopustive stvari samo da bi besplatno otišli na more. Sledeće godine je tumačila ulogu profesorke istorije Olje koju je, zbog izložbe njenog muža, napao neko od učenika kojima predaje. Kako bi saznala ko je to uradio, ona im je oduzela mobilne telefone i zaključala ih u školi zbog čega su počeli međusobno da komuniciraju i bolje se upoznati. Za ovu ulogu je nagrađena na Filmskom festivalu u Sopotu. Hristina je u filmu „Jesen samuraja“ iz 2016. godine bila samohrana majka Snežana koja se zaljubljuje profesionalnog karatistu koji zbog noćnog života nije postigao uspeh u karijeri. Partner joj je bio glumac Petar Strugar koga smatra velikim profesionalcem i dobrim prijateljem. Iste godine je sa Mirjanom Karanović snimila dramu „Dobra žena“ koja se našla na drugom mestu na listi najpopularnijih i najboljih filmova u regionu. U narednom periodu je ostvarila značajnije uloge u serijama „Nemoj da zvocaš“, „Mamurluci“ i „Pet“, kao i u filmovima „Biser Bojane“ i „Maleš“. Radio Televizija Srbije (RTS) je od 1015. do 2018. godine premijerno prikazivala humorističnu seriju „Komšije“ u kojoj je Hristina igrala spisateljicu Gordanu Gocu Grgu. Bila je Anica u seriji „Mamini sinovi“, te Franka u filmu „Posljednji Srbin u Hrvatskoj“. U televizijskoj seriji „Mamurluci“ tumačila je ulogu novinarke Nevene, a u seriji „Žigosani u reketu“ inženjerke Bojane. Reditelj Goran Rukavina joj je poverio ulogu Tamare u komičnoj telenoveli „Blago nama“ koju je od novembra 2020. godine premijerno prikazivala hrvatska televizijska kuća „RTL“.

Sa Jelisavetom Sekom Sablić, Markom Janketićem, Milanom Vasićem i drugima je snimala seriju „Tri muškarca i tetka“ koju je publika mogla premijerno gledati u februaru 2021. godine na „Prvoj“ televiziji. Iste godine se u bioskopima pojavila drama Dušana Kovačevića „Nije loše biti čovek“ u kojoj je Hristina utelovila lik kume Rade. Hristina je sa samo sedam godina ostvarila svoju prvu pozorišnu ulogu. Igrala je u predstavi „Čekajući Godoa“ sa velikim glumcima kao što su Slavko Štimac, Žarko Laušević, Miodrag Krivokapić i Miki Manojlović. U dosadašnjoj karijeri je tumačila uloge u predstavama „Nik Kejv“, „Banović Strahinja“, „Beli, beli svet“, „Hazarski rečnik“, „100 minuta“, „Tesla Electric Company“, „Kaligula“, „Dnevnik o Čarnojeviću“, „Frederik“, „Igrači“, „Maratonci trče počasni krug“, „Prevođenje“, „Rasprava“, „Svici“, „Samoudica“, „Revolucija: Master klas“ i mnogim drugima. U predstavi „Ciklus Istorija“ je glumila „ženskog“ Ričarda Trećeg i govorila je monolog dok je bila vezana za metalni točak orbitron koji se vrteo. U maju 2017. godine je na pozorišnom festivalu Nušićevi dani nagrađena za ulogu u komadu „Mrešćenje šarana“. Hristinin omiljeni reditelj je Tomaž Pandur za koga kaže da joj je vratio veru u umetnost. Bila je u njegovoj trupi i 100 dana su putovali i igrali po Evropi.