Najlepša Balkanska princeza ikada zapamćena u istoriji rođena je 1908. godine u Bukureštu, kao ćerka kralja Ferdinanda I od Rumunije i njegove supruge kraljice Marije. Bila je praunuka britanske kraljice Viktorije, kao i ruskog cara Aleksandra II, ali i portugalskog kralja Ferdinanda II.
Ileana Rumunska bila je najmlađa od četvoro dece, međutim nekoliko godina posle nje rođen je njen brat Mirčea koga je "volela majčinskim žarom", a dečak je obožavao stariju sestru više od bilo koga na svetu. Voleo ju je više nego majku i svoje dojilje.
Prvi verenik joj je bio gej, te je ona odustala od te veribe, međutim brat ju je kasnije ipak udao jer je bio ljubomoran na njen imidž. Biva prognana je iz sopstvene zemlje, ali to je samo početak njenog životnog putovanja.
Vrlo mlada, Ileana je pokazala preduzimljivost i spremnost da bude više od samo prelepe princeze, pa je tako 1928. osnovala Asocijaciju rumunskih devojaka na čijem je čelu bila ona sama.
Nakon što je rumunska kraljevska porodica pronašla prikladne supružnike za svoju stariju decu, došao je red i na princezu Ileanu. Najmlađa princeza navodno se verila sa italijanskim prestolonaslednikom, ali je kraljica Marija to demantovala, kao i glasine da se Ileana udala za bugarskog cara. Nakon kratkotrajne veridbe 1930. sa nemačkim grofom, za koga je njena majka zdušno navijala zbog njegovih engleskih korena i imućne porodice, konačno se udala za svog supruga Antona sa kojim je dobila 6-oro dece.
Međutim u porodičnom životu je opet naišla na nevolju, najstariji sin Stefan oboleo je od "iscrpljujuće bolesti", zbog koje ga je negovala, a njena najstarija i trudna ćerka Marija Ileana i njen muž su poginuli u padu aviona u Brazilu.
Nakon što je njen bratanac kralj Mihaj Rumunski abdicirao, Ileana je sa svojom porodicom morala da napusti novu, komunističku Rumuniju. Vozom su pobegli u Beč, pa zatim u Švajcarsku, nakon čega su živeli u Argentini i, na kraju, u Sjedinjenim Američkim Državama. Skrasili su se u NJutnu, u Masačusetsu, gde je Ileana držala predavanja protiv komunizma i sarađivala s Rumunskom pravoslavnom crkvom u Americi.
Od 1961. živela je u pravoslavnom manastiru u Francuskoj, gde se i zamonašila 1967. godine i dobila ime mati Aleksandra. Kasnije se vratila u Ameriku i osnovala Pravoslavni manastir preobraženja u Pensilvaniji, gde je služila do penzije 1981. godine i nastavila da živi do poslednjeg dana. U međuvremenu je posetila Rumuniju samo jednom, 1990, kada je imala 81 godinu.
NE PROPUSTITE
Bonus video:
