Manastir Studenica je jedan od najvećih i najbogatijih manastira Srpske pravoslavne crkve. Nalazi se 57 km od Kraljeva, a osnovao ga je Stefan Nemanja 1190. godine.
Utvrđeni zidovi manastira okružuju četiri crkve: Bogorodičnu crkvu i Kraljevu crkvu (crkvu Svetih Joakima i Ane), obe izgrađene od mermera, crkvu Nikoljaču (crkvu Svetog Nikole) i još jednu crkvu, očuvanu u temeljima. Manastir je poznat po svojoj kolekciji fresaka iz 13. i 14. veka. UNESKO je 1986. uvrstio Studenicu u listu Svetske baštine.
Ni na nebu, ni na zemlji: Magični grčki manastiri Meteori! (FOTO)
Manastir Studenica je posvećen Uspenju presvete Bogorodice. Prva faza radova je završena u proleće 1196, kada je Stefan Nemanja prepustio presto svom sinu Stefanu Prvovenčanom i povukao se u svoju zadužbinu. Kad je kasnije otišao u manastir Hilandar, Stefan Prvovenčani se brinuo o Studenici. Tamo je Nemanja primio monaški postrig i ime Simeon. Sveti Simeon je umro u Hilandaru 1199. Nemanjin treći sin Sava Nemanjić je, nakon što je pomirio svoju braću Stefana i Vukana, preneo mošti Svetog Simeona u Studenicu gde su i dan danas. Pod Savinim starateljstvom, Studenica je postala politički, kulturni i duhovni centar srednjovekovne Srbije.
Dogodilo se u manastiru Ostrog: Čuda svetog Vasilija!
Uz ostala svoja dela, Sveti Sava je napisao 
"Zapovedam, dakle, svima vama od Gospoda Boga Svedržitelja da ovaj sveti manastir bude slobodan od onih koji tu vladaju i da ni pod kim ne bude, osim pod jednom Sveopevanom Bogorodicom Dobrotvorkom i molitvom prepodobnog oca našeg i ktitora i onim koji u njemu i igumanuje."
Studenica je uživala pažnju i drugih članova dinastije Nemanjića. Kralj Radoslav je 1245. dodao crkvi pripratu, a kralj Milutin je sagradio malu crkvu posvećenu Svetim Joakimu i Ani.
Anđelika: Biljka svetog Arhangela Mihajla koja dokazano jača ceo organizam!
Od pada poslednje srpske srednjovekovne države 1459, Turci su često napadali manastir. Prva značajna restauracija je izvršena 1569, kada su freske Bogorodičine crkve ponovo naslikane. Početkom 17. veka, požar i zemljotres su oštetili manastir, a istorijski dokumenti i značajni delovi umetničke baštine su uništeni i izgubljeni zauvek. Jedno od duhovnih i istorijskih blaga manastira je i plaštanica Antonija Iraklijskog iz 14. veka.
Možda i najznačajniji događaj iz skorije istorije desio se 1990. godine, kada se na zavesi oltarskih dveri u ovom manastiru pojavila suza u oku Svetog Save. Neki su je protumačili kao običnu mrlju od vlage, ali je bila reč o pravoj, i to krvavoj suzi. Otac ovog naroda, zaboravljen i odbačen od svoje dece, plakao je nad njihovom krvavom sudbinom u skoroj budućnosti. Bio je to jasan znak da ni u jednom trenutku ne smemo da zaboravimo ono što nam uvek pruža nadu i utehu, a to je vera.
Od okorelog ateiste do vernika: Dva pitanja mu promenila život! (FOTO, VIDEO)
