Poznato je da su stari Egipćani, u vreme građenja piramida svojim robovima često davali beli luk da bi ih održali u dobroj kondiciji.
Tokom istorije za vreme ratova u svim krajevima sveta, i kad god je vladala glad i nemaština, beli luk je bio značajna namirnica i lek protiv mnogih bolesti.
Crni hleb, beli luk i kiselo mleko jesu osnovne namirnice stogodišnjaka sa Kavkaza.
Beli luk sadrži oko 400 aktivnih sastojaka, a bogat je vitaminima i mineralima kao što su adenozin, alicin, aminokiseline, biljna vlakna, biljne masti, vitamin A, vitamin B1 i B2, vitamin C, gvožđe, enzimi, eterična ulja, jod, kalijum, kalcijum, selen, sumpor i fosfor.
Glavni sastojak belog luka je alicin, koji poseduje čudesno antibakterijsko, antivirusno, antigljivično, antiparazitsko i antioksidacijsko dejstvo.
Za jačanje imuniteta, predlaže se da se bar jedan čen belog luka jede svaki dan.
Verovatno je suvišno reći da je beli luk (Allium sativum) od davnina poznat kao vrlo moćan prirodni lek.