U našoj tradiciji postoji verovanje da ime snagom značenja može odrediti svojstvo onoga ko ga nosi. Srpska narodna imena su većinom slovenskog porekla, a među hrišćanima su odomaćene varijante grčkih i jevrejskih imena.
Dragana
Staro slovenosrpsko ime čije poreklo vodi od osnove prideva 'draga'. Od davnina je ime omiljeno u narodu. Srednjovekovna srpska vlastela obiluje imenima nastalim iz ovog imenskog korena. Od njega su izvedena imena Draga, Draganče, Dragi, Draginja, Dragica i Drago.
Toma
Hrišćansko, srpsko nasleđe potiče iz aramejskog 'te oma' u značenju „blizanac”. Od starine jedno je od češćih muških imena širom Evrope, a kasnije i Amerike i Australije, zahvaljujući tome što ga ima u svetačkom crkvenom kalendaru i što se tako zvao jedan od dvanaestorice apostola. Najraniji istorijski izvori pominju kralja Tomislava, kralja balkanskih srpskih Slovena s početka 8. veka.
Ljude koji se ovako zovu sam Bog čuva: Šta znače najlepša srpska imena!
Maja
Ime potiče od grčkog 'Maia' što je naziv grčke boginje, majke Hermesa. U rimskoj mitologiji je bila boginja prirode, plodne zemlje i biljaka. Jedna je od Plejada po kojoj je nastao naziv meseca u godini, kći Atlantova i majka Merkurova. U indijskoj mitologiji je božanstvo ženske prasnage, boginja privida i razočaranja. Obično se nadeva detetu rođenom u mesecu maju. Od ovog imena izvedeno je ime Majin.
Ognjen
Staro slovenosrpsko zaštitno ime nastalo od prideva 'ognjen' u značenju „plamen, vatren”. U prošlosti, dok se još verovalo da reč ima dejstvo magije, bilo je u funkciji očuvanja života deteta jer se nadevanjem ovakvog imena verovalo da vatra i munja, tada još neistražene prirodne pojave, ne mogu naškoditi detetu koje je i samo plamen, vatra.
Prava lična imena mogu se po poreklu podeliti na tri kategorije: narodna, kalendarska i ostala.
Narodna imena su, naravno, najstarija kategorija antroponima kod Srba. Napravljena su od reči koje žive ili su živele u narodnom jeziku. Po formi mogu biti prosta ili izvedena iz odgovarajućih zajedničkih imenica (Vuk, Golub, Labud), izvedena od skraćenih imena (Milan, Miloš, Milun) i složena (Miodrag, Dragomir, Milivoj). U davna vremena postojao je i antroponimski tip ime-rečenica, koji je do danas dopro u slivenom obliku Dabiživ (da bi bio živ). Imena su tokom nastajanja bila motivisana, odnosno, njima se izražavala neka želja, ali su s vremenom, u svakodnevnoj upotrebi, gubila prvobitno značenje.
Ako svome detetu date ovo ime: Znajte, Bog će vas blagosloviti!
Kalendarska imena nikada nisu osvojila srpski imenoslov. Ona su do danas ostala samo njegova dopuna. Srbi su ih dobili od Grka pri primanju hrišćanstva, ali je poznato da su naši preci i pre krštenja Slovena, zahvaljujući izmešanosti s Grcima, sporadično prihvatali njihova imena. Ove pozajmljenice su, naravno, s obzirom na različite jezičke sisteme, morale da se prilagode našem jeziku.
Ostala imena. Na odabir imena koje ćemo dati detetu utiču tradicija, moda, aktuelna politička dešavanja ili naši lični razlozi. U srednjem veku je, na primer, zahvaljujući uticaju književnosti, kod Srba bilo popularno ime Oliver. Na isti način, uticajem literature, može se objasniti današnja popularnost imena Nataša ili Svetlana.
Poslednjih 80 godina, Srbi se najčešće ovako zovu: Sve junak do junaka!
