Lična kolekcija nakita kraljice Elizabete II je riznica poklona, istorijskih komada stečenih od prognanih rođaka i porodičnog nasleđa, koji će se deliti nakon njene smrti.
Dok krunski dragulji ostaju u vlasništvu monarhije, a carska državna kruna, prelazi i uručuje se kralju Čarlsu III. Očekuje se da će više od 300 komada ličnog nakita, biće podeljeno između Elizabetine dece.
Kolekcija od 16 tijara, 98 broševa, 46 ogrlica i 27 narukvica, napravljene od najimpresivnijeg kamenja na svvetu, ali među ovim nakitom nalazi se i prsten koji je najviše povezan sa kraljicom Elizabetom II.
Kada je 9. jula 1947. godine objavljena veridba princa Filipa i tadašnje princeze Elizabete, budući monarh je nosio okrugli dijamantski prsten od 3 karata, sastavljen od centralnog kamena okruženog sa 10 manjih dijamanata. Bio je to njen stalni blistavi saputnik.
Kraljica Marija je naručila tijaru, da liči na istu koju je njena baka imala. Tijara sa čvorovima. Kada je kraljica Marija umrla 1953. godine, tijaru je nasledila kraljica Elizabeta II i nosila ju je 50-ih godina. Tijara je stekla globalno priznanje kada je pozajmljena princezi Dajani, koja se žalila na njenu težinu i ljuljanje bisera.
Poslednjih godina tijara je pozajmljena Katarini, koja nije imala primedbe.
Kraljica Elizabeta nikada nije viđena da nosi tu tijaru, pozajmivši je svojoj sestri princezi Margaret i ćerki princezi Ani, pre nego što ju je pozajmila Katarini.
Kraljica Elizabeta na dan svog venčanja, njena tijara je pukla. Tu istu je naručila kraljica Marija, koristeći dijamante koji su bili deo ogrlice.
